*Γενικά είμαι
«τυχερός» άνθρωπος στη ζωή μου… Ακόμη και στις ατυχίες μου, ακόμη κι όταν φτάνω
μια ανάσα από τον θάνατο και με θεωρούν όλοι… τελειωμένο! Πάντα κάτι θα συμβεί
την τελευταία ώρα… Πάντα κάτι θ’ αλλάξει… και αλλάζουν όλα!
……
*Αύγουστος1981. Έχω
φύγει από την «Φωνή» κι ένα βράδυ την ώρα που δουλεύω στο γκισέ του ΟΤΕ
(Οργανισμός Ιδιωτικού Δικαίου) δέχομαι του επίσκεψη του Αείμνηστου Μπάμπη
Χατζηπαναγιώτου, εργάτη τότε λινοτυπίας στη «Φωνή» του Αείμνηστου Κώστα Βλαχόπουλου και ορθά κοφτά
μου κάνει την πρόταση.
Έρχεσαι να κάνουμε
μια νέα εφημερίδα. Εσύ μπροστά κι εμείς στη λινοτυπία; μου λέει...
-Και θα γράφω αυτά
που θέλω;
-Καμία ανάμιξη εμείς.
Έχω κάτι λεφτά στην μπάντα, έχω κι ένα γραφείο της Αθανασίας στην Νέστου 1, να
πάρουμε και τον Χρήστο τον Τσόχα (σ.σ. Είχε φύγει νωρίτερα απο τη Φωνή…) που την ξέρει καλά
την λινοτυπία… Εγώ τα οικονομικά, ο Χρήστος το αθλητικό…
……
*Κάπως έτσι γεννήθηκε
η «Αδέσμευτη». Πήγα στην Αθάνατη Μάνα
μου το ίδιο βράδυ, της λέω το όνειρό μου (στο πρακτορείο του Καρπούζα ερωτεύτηκα
την εφημερίδα και τα περιοδικά…), μου λέει μισά Ποντιακά, μισά Τουρκικά… «267.000
δραχμές έχω… Πάρτα κι… ας την ψυχή μου δεβα χάς. Άλλα γιοκ»! Και στις 26
Σεπτεμβρίου 1981 κυκλοφόρησε το πρώτο φύλλο της «Αδέσμευτης».
……
*Τέλη γενάρη 1998 στο
Xanthi
channel. H αντιδικία
μου με τον Αείμνηστο Χαράλαμπο Χατζηπαναγιώτου για την «Αδέσμευτη» κορυφώνεται
με ένα τηλεφώνημα που αναιρεί την πρώτη συμφωνία και μου τηλεφωνεί οργισμένη η
πρώην γυναίκα μου (και δικηγόρος μου) Σταυρούλα Ταρπίδου.
-Προχώρα παρακάτω!
Κάνε μια νέα εφημερίδα! Μη βλέπεις πίσω...
Παίρνω εκείνη την ώρα τον Αείμνηστο Χάρη Ατματζίδη που δεν είναι πλέον βουλευτής…
Παίρνω εκείνη την ώρα τον Αείμνηστο Χάρη Ατματζίδη που δεν είναι πλέον βουλευτής…
Μου δίνεις τον τίτλο
να κάνω τον «ΜΑΧΗΤΗ», ημερήσιο με σημαία τους αγώνες σου από τον Ανένδοτο…
Το αναγγέλλω από την
τότε «ΘΡΑΚΗ» (μου), νοικιάζω γραφεία στο Εμπορικό Κέντρο του Βακιάνη και Σάββατο της
Ανάστασης 18 Απριλίου 1998 βγάζω το πρώτο φύλλο.
……
*Στο πλευρό μου
εκείνη την περίοδο… Νίκος Κιοσσές, Δημήτρης Κάμτσης, Έφη Αμπατζή, Πόπη Κασάπη
(βραδινή βάρδια) και ξεκινάω…
-Αναγκασμένος μάλιστα
να τυπώνω όχι πλέον στο δικό μου (κατά
50% τυπογραφείο) αλλά στα τυπογραφεία του καλού μου φίλου Τάκη Γκεντσίδη
(κάνοντας χιλιόμετρα κάθε μέρα οι άνθρωποί μου για να πάνε τα ριζόχαρτα…).
-ΞΑΝΑ από το Μηδέν… ΞΑΝΑ
από την αρχή…!
……
*Αρχικά όλα
εξελίσσονται προβλήματα-ΒΟΥΝΟ στην καινούργια μου εφημερίδα, που θέλει 3 χρόνια
κυκλοφορίας για να μπει στον Πίνακα Ημερήσιων Εφημερίδων προκειμένου να μπορεί
να πάρει κρατικές δημοσιεύσεις και ισολογισμούς.
Αφού έχουν
μεσολαβήσει η απόπειρα δολοφονίας εναντίον μου το 1996, ο εμπρησμός του αυτοκινήτου μου
έξω από το σπίτι μου το 1995, οι επιθέσεις που δέχομαι από ανθρώπους της νύχτας έξω απο τις Μάσκες…!
Μέχρι το ΤΡΑΓΙΚΟ
ΑΤΥΧΗΜΑ μου απέναντι από το Νατάσσα στις 24 Μαίου 1998, επιστρέφοντας ξημερώματα με τους συνεργάτες
μου από το Edem club.
Νεκρό το καλύτερο
παιδί του κόσμου, σοβαρά τραυματίες εγώ κι ο Γιάννης Καραμπελιάς και 4 μήνες περίπου στο
Νοσοκομείο και στο σπίτι μου..! Αλλά στέκομαι όρθιος και επιστρέφω πιο δυνατός....κάνω και την εμφάνιση στον Μάκη Τριανταφυλλίδη τον Οκτώβριο του 1998 και η μια αγωγή και μήνυση, πίσω απο την άλλη.
……
18 Απριλίου 1998-18 Απριλίου 2019. 21 χρόνια ΜΑΧΗΤΗΣ… Ανασταίνομαι,
όταν ονειρεύομαι…!