*Γράφει ο γιατρός Τριαντάφυλλος Παπαδόπουλος. Με την δημοσίευση των ψηφοδελτίων των κομμάτων μπήκαμε στη τελική ευθεία για την εκλογική αναμέτρηση. Εκλογές -σταθμός για τη πορεία της χώρας στα βαθειά της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης ,που δοκιμάζει τα θεμέλια της κοινωνίας και τις αντοχές μας.
1. Τα δεδομένα
Δυο χρόνια τώρα βιώνουμε τις συνέπειες της εφαρμογής των οριζόντιων μέτρων των μνημονίων που συμφωνήθηκαν από τη τρόικα και τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου. Οι άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους και στερούνται ακόμη και τα απαραίτητα για την επιβίωση τους. Τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο και αυτό δεν είναι παιχνίδι αλλά καταστροφή οικογενειών. Οι τρελές οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων οδηγούν σε πραγματική εξαθλίωση τους πολίτες.
Τα μέτρα έχουν οδηγήσει στην ύφεση την οικονομία και φως στο τούνελ δεν φαίνεται από πουθενά. Αντίθετα το σκοτάδι γίνεται πιο πυκνό και η απελπισία του κόσμου όλο και πιο ψυχοπλακωτική.
Η διαρκώς επαναλαμβανόμενη σωτηρία όχι μόνο δεν έρχεται, αλλά αντίθετα ο εκτροχιασμός των μέτρων και των προβλέψεων στη πράξη, οδηγεί κάθε φορά σε νέα μέτρα, όλο και πιο καταστροφικά για τη κοινωνία και τους πολίτες και σε παραπέρα επιδείνωση της κρίσης και της ύφεσης.
Μεταρρυθμίσεις ακούμε και στη πράξη τίποτε δεν κουνιέται. Τα κλειστά επαγγέλματα μένουν επτασφράγιστα. Οι ψεύτικες συντάξεις και τα προνοιακά επιδόματα μαϊμού μας κλείνουν επιδεικτικά το μάτι. Το πολιτικό σύστημα διεφθαρμένο μέχρι μυελού των οστέων, καλά κρατεί με όλα τα προνόμια του να κληρονομούνται στους γιούς και τις θυγατέρες.
Ζούμε και βιώνουμε την αποτυχία όχι μόνο του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας την περίοδο της μεταπολίτευσης ,αλλά και την βαθειά κρίση θεμελειακών θεσμών και αξιών της κοινωνίας.
Διεθνώς και παγκόσμια γίναμε ως χώρα το κακό παράδειγμα προς αποφυγή και οι Έλληνες στο εξωτερικό σαν τα μαύρα πρόβατα της οικουμένης. Όλα αυτά δεν προέκυψαν έτσι από μόνα τους ξαφνικά ένα πρωινό. Ήταν αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών ,πράξεων και ενεργειών του πολιτικού συστήματος. Κυρίως δε των ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ και των ΚΟΜΜΑΤΩΝ που κυβέρνησαν τη χώρα τη περίοδο αυτή, αλλά και των ΠΡΟΣΩΠΩΝ που για λογαριασμό τους διαχειρίστηκαν τα πράγματα. Και έχουν όλα και όλοι τους ΤΙΤΛΟ και ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ. Οι κυβερνήσεις λοιπόν του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και τα ΠΡΟΣΩΠΑ που διαχειρίστηκαν τα αξιώματα και τους θεσμούς ΧΡΕΩΝΟΝΤΑΙ με τα όποια θετικά και αρνητικά της πολιτείας τους. ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑΝ. Τώρα πια είναι αργά. Είναι η φάση της αξιολόγησης και της κρίσης των πεπραγμένων τους. Εκείνο που δικαιούνται είναι η νηφάλια κρίση. Πάντως δεν μπορούν να την αποφύγουν όσο κι αν το προσπαθούν.
Έχουν τίτλους και ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι που λιβάνιζαν καθημερινά αυτές τις κυβερνήσεις και τους υπουργούς με τις καταστροφικές επιλογές τους και οι ευθύνες τους είναι ανάλογες.
2. Τα αδιέξοδα
Μέρες τώρα γινόμαστε θεατές και κοινωνοί μιας συστηματικής προσπάθειας τόσο από τους εκπροσώπους των κομμάτων-διαχειριστών της εξουσίας (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ - ΛΑΟΣ)όσο και από ένα μεγάλο μέρος των ΜΜΕ(οι συνήθεις λιβανιστές του συστήματος)με αφορμή αποτελέσματα δημοσκοπήσεων ,ότι οι εκλογές υπάρχει κίνδυνος να οδηγήσουν την χώρα στην ακυβερνησία ,στο χάος, στην έξοδο από το ΕΥΡΩ, στη πτώχευση και στη χρεοκοπία. Τίποτε πιο ψευδές και συνεπώς πιο αναληθές. Αυτά δεν είναι ούτε για μικρά παιδιά. Η χώρα μας είναι μια χώρα της ζώνης του ΕΥΡΩ δεσμεύεται με συμβάσεις και σέβεται τις διεθνείς συνθήκες και τίποτε από αυτά δεν πρόκειται να συμβούν γιατί απλά δεν μπορούν να γίνουν οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν προκύψει μετεκλογικά. Το παράδειγμα της Κύπρου με Χριστόφια και ΑΚΕΛ απαντά σε όλες τις ενστάσεις. Καιρός λοιπόν να αφήσουν τα φοβικά και εκβιαστικά διλήμματα και να παρουσιάσουν θέσεις και προτάσεις εξόδου απο την κρίση. Γιατί αυτό είναι το άμεσο και πρωταρχικό διακύβευα αυτών των εκλογών χώρα χρειάζεται επειγόντως ένα ρεαλιστικό ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ. Ας το καταθέσουν οι πολιτικές δυνάμεις. Να μας φανερώνουν επιτέλους τι ΘΕΛΟΥΝ και τι ΜΠΟΡΟΥΝ. Χορτασαν οι πολίτες από κούφια συνθήματα ,ανέξοδες υποσχέσεις και φθηνά παραμύθια.
3. Τα διλήμματα
Το υπερκαταναλωτικό μοντέλο,μέσω των παροχών του πελατειακού πολιτικού συστήματος και της λεηλασίας του ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, μας τελείωσε. Επιτακτικη κατά συνέπεια η αναγκαιότητα α) της διαμόρφωσης ενός νέου σχεδίου για το παραγωγικό μοντέλο της οικονομίας με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που οδηγούν στην ανάκτηση της ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΗΚΟΤΗΤΑΣ,στο τσάκισμα του πελατειακού κράτους,να βαδίσομε σταθερά σε ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης ούτως ώστε να αρχίσει η απορρόφηση της ανεργίας το 2013 β) της θέσπισης και εφαρμογής των κατάλληλων υποστηρικτικών θεσμικών μηχανισμών προκειμένου να στηριχθεί και να αναπτυχθεί. Αυτές οι διαρθρωτικές αλλαγές συνεπάγονται σκληρές κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις με το μπλοκ των δυνάμεων της συντήρησης. Κάποιοι, ελάχιστοι ευτυχώς, μιλάνε ακόμη για αυτοδύναμη κυβέρνηση, πρόκειται σίγουρα για ανέκδοτο. Στις σημερινές συνθήκες το ζητούμενο για τη χώρα είναι η πολιτική αυτοδυναμία της Ελλάδας του ΕΥΡΩ και των μεταρρυθμίσεων απέναντι στο ισχυρό μπλοκ της κρατικοδίαιτης παρασιτικής επιχειρηματικότητας, του διεφθαρμένου τμήματος του πολιτικού προσωπικού και των μέσων(δήθεν ενημέρωσης) με τους δορυφόρους τους. Όλοι αυτοί που κατορθώνουν να κρατούν καθηλωμένες τις παραγωγικές δυνάμεις της πατρίδας μας.
Το δίλημμα λοιπόν τώρα δεν είναι Δεξιά η Αριστερα,μνημονιο η αντιμνημονιο,ευρο η δραχμη.ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΒΑΖΟΜΕ ΡΟΤΑ ΝΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΈΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΡΑΤΟΣ για όλους τους πολίτες.Αυτο είναι το δεύτερο ουσιαστικό διακύβευα των εκλογών.
Το ζήτημα είναι απλό ,αν θέλουμε να συνεχίσουμε ,όπως μέχρι τώρα και μάλιστα χωρίς δάνεια,τοτε ψηφίζουμε αυτούς που ξέρουμε,αυτούς που μας έφεραν εδώ. Αν όχι τότε χρειάζεται να το σκεφτούμε καλα.Να ζυγίσουμε προτάσεις και αξιοπιστία προσώπων προκειμένου να επιλέξουμε πορεία,κομμα και πρόσωπα. Κι αν διαπιστώσουμε ότι δεν έχουμε επιλογή ,τότε ας σκεφτούμε ότι μπορεί η νέα βουλή να αποτελέσει το μεταβατικό στάδιο για το καινούργιο ,που συνήθως δύσκολα γεννιέται κι ας το βοηθήσουμε.
4. Οι ευθύνες
Έχει υποστηριχθεί από ορισμένους ότι οι εκλογές είναι φενάκη για τους πολίτες. Δεν θα συμφωνήσω. Αντίθετα πιστεύω, πως αποτελούν σπουδαίο εργαλείο του πολίτη στο πλαίσιο της κοινωνικής οργάνωσης και της συλλογικής του δράσης. Το προνόμιο της εκλογής περιέχει όμως ταυτόχρονα και το χρέος ανάληψης της ΕΥΘΥΝΗΣ των αποτελεσμάτων της.
Πριν συμβούν αυτά που βιώνουμε σήμερα ,πολλοί ισχυρίζονται ότι ψήφιζαν είτε γιατί δεν ήξεραν είτε γιατί δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ,ότι θα φθάναμε εδώ, που φθάσαμε.
ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ .ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ.ΤΙ ΕΦΤΑΙΞΕ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ.ΠΟΣΟ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ.ΜΑ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΟΜΕ.
Είναι η καθοριστική στιγμή ο καθένας μας να αναλάβει το μέρος της ΕΥΘΥΝΗΣ που του αναλογεί. Έχει τη δυνατότητα να διορθώσει,όχι να αποκαταστήσει. Να συνεπιλεξει τη πορεία της χώρας και της κοινωνίας από την 7η Μαΐου και ύστερα. Να επιβάλλει με την θετική του ψήφο την ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΝΟΗΣΗ, ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΛΗΣΕΙΣ, αποτελεσματική ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ, που θα οδηγήσει τους πολίτες στην έξοδο από τη κρίση και τη χώρα σε μια νέα δημιουργική ανασυγκρότηση.
5. Η προοπτική
Είναι γεγονός ότι ως χώρα και κοινωνία βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι και οι συνθήκες του περιβάλλοντος (ΕΕ - Ζώνη ΕΥΡΩ - παγκόσμιος οικονομία)δεν είναι και οι καλύτερες,γιατι ζούμε την ανακατανομη του πλούτου και της εργασίας σε επίπεδο οικουμένης. Ολοι γνωρίζουμε τις δυσκολιες και ποσό δυσεπίλυτα είναι τα προβλήματα ψυχραιμία και η νηφαλιότητα που επιδεικνύουν πολίτες και κοινωνία στην αντιμετώπιση των δυσκολιών είναι δείκτες της ωριμότητας για επιλογές επώδυνες για μερικούς,αλλα σημαντικές για μια νέα όντως ΕΛΠΙΔΟΦΌΡΑ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ για όλους μας.
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
χειρουργός ΩΡΛ