Του Θοδωρή Δεσποίνη
Από την ώρα που το υπουργείο εξήγγειλε τη δημιουργία της νέας superleague2 με 36 ομάδες (σε δύο ομίλους) και αυστηρά κριτήρια συμμετοχής (150.000 εγγυητική επιστολή και 350.000 μετοχικό κεφάλαιο), τα προβλήματα δεν έχουν σταματημό: Πολλές ομάδες δεν μπορούν να βρουν αυτό το τεράστιο ποσό και η συμμετοχή τους στο νέο πρωτάθλημα είναι στον αέρα. Η έναρξη του πρωταθλήματος που είχε οριστεί για τις 12 Σεπτέμβριου, μετατέθηκε τουλάχιστον για τις 26 του ίδιου μήνα και …βλέπουμε.
Αυτό ήταν απόρροια μιας άλλης αναβολής(!) αυτής της προθεσμίας για να βρουν οι ομάδες τα 350 χιλιάρικα του μετοχικού κεφαλαίου. Η προθεσμία λήγει στις 31 Αυγούστου και ο χρόνος για υποβολή και έγκριση των φακέλων συμμετοχής κρίθηκε λίγος. Μέσα σε όλα αυτά έχουμε και μια αλλαγή της προκήρυξης του πρωταθλήματος: Στο αρχικό σχέδιο αναφέρονταν ρητά ότι όσες ομάδες δεν μπορούν να συμμετέχουν δεν θα μπορούν να αντικατασταθούν από άλλες. Φοβούμενοι προφανώς οι αρμόδιοι ότι δεν θα βρουν ομάδες για να διεξάγουν το πρωτάθλημα έριξαν νερό στο κρασί τους και επέτρεψαν τελικά τη δυνατότητα αντικατάστασης όσων δεν μπορούν, με κάποιες από τις ομάδες που υποβιβάστηκαν από την Football league ή δεν ανέβηκαν από τα μπαράζ της Γ’ εθνικής.
Μέσα σε όλα αυτά ακούγονται φήμες αλλά και επίσημες δηλώσεις για κάποιες ομάδες που θέλουν να ‘’πουλήσουν’’ την θέση τους στην superleague2 μέσω μιας διαδικασίας συγχώνευσης με τον ενδιαφερόμενο να ανέβει ‘’στα χαρτιά’’ σύλλογο. Το μπάχαλο συμπλήρωσε μια θαρραλέα επώνυμη δήλωση (μέσω facebook) του ηγέτη του Ορφέα Ξάνθης κου Χατζημεστή που δήλωνε ότι η ομάδα του δεν μπορεί να βρει τα χρήματα για να συμμετέχει στο πρωτάθλημα και ότι τον πλησίασαν ‘’περίεργοι’’, στοιχηματατζήδες κλπ για να τον βοηθήσουν να συμμετάσχει, προφανώς με το αζημίωτο, συμπληρώνουμε εμείς! Τα όσα ο συμπαθής παράγοντας έπρεπε να συγκλονίσουν το υπουργείο και τις αθλητικές αρχές τις χώρας και να καλέσουν τον άνθρωπο να τους πει ό,τι ξέρει με λεπτομέρειες. Δεν το έκαναν όμως δυστυχώς. Η πιο λογική σκέψη είναι ότι κάτι τέτοια ‘’φρούτα’’ δεν έχουν εμμονή με την ομάδα του Ορφέα και θα έχουν πλησιάσει και άλλους συλλόγους. Τι φταίει λοιπόν για το αρρωστημένο κλίμα που μόλις περιγράψαμε;
Είναι πολλά τα λεφτά κύριε Υπουργέ
Τα λεφτά που απαιτούνται είναι τόσα πολλά (500.000 ευρώ) που είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί ένας επενδυτής να τα βάλει σε μία ομάδα Β’ εθνικής. Με αμιγώς εμπορικά κριτήρια, ποιος σοβαρός επενδυτής θα δαπανήσει τόσα χρήματα για να συστήσει μια εταιρεία (ένα μαγαζί δηλαδή) που έχει από ελάχιστα έως καθόλου κέρδη (μην πούμε και για χασούρα!). Αφού λοιπόν, ξεμένουν, λόγω οικονομικών απαιτήσεων, οι ομάδες από επενδυτές, τότε, ποιοι μένουν; Στην καλύτερη περίπτωση ορισμένοι παράγοντες ρομαντικοί, ’’ψώνια’’ που αγαπάνε τις ομάδες τους και θα πληρώσουν ακριβά το πάθος τους. Αλλά και αυτοί είναι δυστυχώς λίγοι στην εποχή μας. Στην χειρότερη περίπτωση, άνθρωποι σαν αυτούς που περιέγραψε στην ανάρτησή του ο ηγέτης του Ορφέα Ξάνθης... Αναρωτιόμαστε μήπως τα 350 χιλιάρικα είναι πιο εύκολο να τα βρει ένας παράγοντας ‘με κακές προθέσεις’ για να τα ρεφάρει μετά από το στοίχημα ή ο συμπαθής κύριος Χατζημεστής;
Αλλά ακόμα κι αν κάποιος σύλλογος θελήσει να συστήσει μια εταιρεία λαϊκής βάσης, με μικρομετόχους τους φίλαθλους του (κάτι με μεγάλο αθλητικό και κοινωνικό ενδιαφέρον), πάλι το ποσό των 350.000 ευρώ είναι πολύ ψηλός πήχης για τον απλό φίλαθλο μετά από 10 και βάλε χρόνια μνημονίων και ένα αβέβαιο μέλλον λόγω πανδημίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ηρακλής, ένας από τους μεγαλύτερους συλλόγους της χώρας, που κινητοποίησε το πολυπληθές (ιδιαίτερα για τα πλαίσια της κατηγορίας) κοινό του σε μια συγκινητική προσπάθεια, όπου μάζεψε πάνω από 100.000 ευρώ για να πετύχει, μέσω συγχώνευσης, τη συμμετοχή του στην superleague2.
Όμως ο ψηλός πήχης τον 350.000 αναγκάζει τους ανθρώπους του γηραιού να ψάχνουν επενδυτή (αναμεσά τους και τούρκο επιχειρηματία!). Με την ελπίδα βέβαια και την ευχή να μην είναι ο καινούργιος επενδυτής σαν κάποιους παλιούς που ‘φούνταραν’ τον ιστορικό σύλλογο μέχρι την τελευταία κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος. Είναι προφανές ότι το ποσό που απαιτείται για το μετοχικό κεφάλαιο μιας ομάδας που θα συμμετάσχει στη superleague2 είναι υπέρογκο και θα έπρεπε να μειωθεί. Όμως κάθε καλόπιστος φίλαθλος δεν μπορεί να διαφωνήσει για το μέγεθος του ποσού της εγγυητικής που ορίστηκε για να συμμετέχει μια ομάδα στην superleague2.Oι εργαζόμενοι (αθλητές, προπονητές και άλλοι εμπλεκόμενοι) έχουν χάσει πολλές φορές τα δεδουλευμένα τους από αναξιόπιστες διοικήσεις. Επομένως, η μεγάλη εγγυητική εξασφαλίζει ότι κάποιοι ‘μεροκαματιάρηδες’ θα πάρουν όσα χρήματα κέρδισαν με τον ιδρώτα τους. Τα 350.000 όμως μετοχικού κεφαλαίου είναι μια παράλογη αξίωση που δημιουργεί προβλήματα:
Ομάδες που κέρδισαν με ιδρώτα την άνοδο δεν μπορούν να παίξουν σε ανώτερη κατηγορία. Άλλοι σύλλογοι ετοιμάζουν αγοραπωλησίες ΑΦΜ. Του χρόνου ίσως τα μπαράζ ανόδου από την Γ’ εθνική στη superleague2 θα στερούνται ενδιαφέροντος αφού θα ανεβαίνει κατηγορία τελικά όποιος έχει ‘φράγκα’ να πληρώσει. Αντί να διώχνονται από τον αθλητισμό παράγοντες με αλλότριες προθέσεις, ίσως τώρα να έρχονται πιο κοντά, γινόμενοι απαραίτητοι στους συλλόγους, για να βρεθεί το ρημάδι το 350άρι που σε στέλνει στις επαγγελματικές κατηγορίες. Αν λοιπόν με τόσο υπέρογκες οικονομικές απαιτήσεις από τους συλλόγους ,ήθελαν οι αρμόδιοι να δημιουργήσουν κλίμα αξιοπιστίας στο δεύτερο τη τάξει εθνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, έχουν ήδη αποτύχει.