*Το κανάλι του πολίτη που αισθάνεται ελεύθερος

17 Νοεμβρίου

Το ΡΟΚ ΣΤΑΡ του Στέφανου Τσιτσόπουλου διαβάζεται …δυνατά! Στη παρουσίαση του βιβλίου και Λάκης Κοτόρνος.(φώτο)

17 Νοεμβρίου
Το «Ροκ σταρ» θα κάνει το αναγνωστικό σου καλεντάρι μαγικό. Όταν το τελειώσεις, θα εύχεσαι να ήταν άλλο τόσο.
Το Σάββατο 16/11 στις 7 το βράδυ στη Ξάνθη, στο βιβλιοπωλείο ΔΥΟ (Ελ. Βενιζέλου 29), πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του νέου βιβλίου του Στέφανου Τσιτσόπουλου «Ροκ σταρ» από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.
Για το βιβλίο μίλησαν ο δημοφιλής d.j. Λάσκαρης  (Λάκης) Κοτόρνος που συνδέεται στενά με τον συγγραφέα από τα νεανικά τους χρόνια στο μαγαζιά του και κυρίως στην ιστορική Γκουέρνικα Ξάνθης  και ο συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης.
Ο Στέφανος Τσιτσόπουλος απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού ενώ έδωσε αποκλειστική συνέντευξη στο Next tv που κάλυψε την εκδήλωση και υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου του ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι υπήρξε μεγάλη κοσμοσυρροή στην εκδήλωση.
ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΤΙΚΗ
Βιβλιοκριτική για το συγγραφικό ντεμπούτο του δημοσιογράφου και ραδιοφωνικού παραγωγού Στέφανου Τσιτσόπουλου «Ροκ σταρ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο
Οι καλύτεροι συγγραφείς είναι αυτοί που παίζουν τον ρόλο του εξομολογητή, εκείνοι που πλαισιώνουν με λέξεις τις δικές σου άρρητες σκέψεις, που διατυπώνουν για λογαριασμό σου το ανείπωτο και συνταιριάζουν σε φράσεις εκείνη τη φλόγα που κρύβεται μέσα σου και πασχίζει να εκδηλωθεί, αυτοί που έχουν τη δύναμη να σε σηκώσουν από το έδαφος και να σε τραβήξουν στον κόσμο τους, δίνοντας ταυτόχρονα φωνή στο δικό σου εσωτερικό σύμπαν. Ο Στέφανος Τσιτσόπουλος ανήκει σίγουρα σε αυτή την κλειστή λέσχη, και με το «Ροκ σταρ» έρχεται να επιβληθεί ως ένας από τους σημαντικούς έλληνες λογοτέχνες του καιρού μας.
Ροκ; Πώς μπορεί να είναι σκέτο «ροκ» ένα βιβλίο γεμάτο πολιτιστικές, πνευματικές, ιδεολογικές, φιλοσοφικές αναφορές και υπαρκτούς ή φαντασιακούς ήρωες που διατρέχουν όλο το φάσμα της ζωής και των τεχνών; Πρωτοπρόσωπη αυτοβιογραφία; Και όμως, το «Ροκ σταρ» είναι ένα έργο τόσο καλογραμμένο, η εμπειρία του τόσο οικουμενική και η πλοκή του τόσο πυρετική, που πλασάρεται άνετα στη σπάνια κατηγορία του βιβλίου που δε θες να αφήσεις από τα χέρια σου. «Ροκ σταρ»: Το χρονικό μιας εποχής, το χρονικό μιας παρέας, το χρονικό μιας ενηλικίωσης στην απελπιστική επαρχία, (πνιγηρή και κατσούφικη σαν κάθε ελληνική επαρχία), μιας ενηλικίωσης που την έθρεφε η αδηφάγα κατανάλωση κουλτούρας με το βλέμμα στραμμένο στα φώτα της μεγάλης πόλης, το χρονικό μιας μποέμικης περιπλάνησης στον ωκεανό του ήχου και μια επετειακή αφιέρωση στο πρόσωπο ενός μοναδικού για τα παγκόσμια χρονικά λογοτεχνικού ιερού τέρατος, τον αναχωρητή δημιουργό ενός από τα κομβικά εκείνα βιβλία που σημάδεψαν ζωές και άλλαξαν συμπεριφορές, του «Φύλακα στη Σίκαλη» του Τζέι Ντι Σάλιντζερ, ή του «Στη σίκαλη, στα στάχυα, ο πιάστης», αν προτιμάτε, σύμφωνα με την ανανεωμένη του εκδοχή. Το «Ροκ σταρ» θα κάνει το αναγνωστικό σου καλεντάρι μαγικό. Όταν το τελειώσεις, θα εύχεσαι να ήταν άλλο τόσο.
«Βουτηγμένος τελώ. Στα βιβλία και τους δίσκους. Μαζί τα δυο τους. Ποτέ σκέτα το ένα ή το άλλο», ξεκαθαρίζει ο συγγραφέας, και με αυτή την παραδοχή, ξεδιπλώνεται το στόρι του Στέφανου Τσιτσόπουλου, του Τζέι Ντι Σάλιντζερ, των υπέρλαμπρων ηρώων του «Ροκ σταρ». Εκατό χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη γέννηση του συγγραφέα Τζέι Ντι Σάλιντζερ. Ιδού η αφορμή, ιδού και η επιστολή Τσιτσόπουλου προς την εμβληματική μεταφράστρια του Σάλιντζερ στα ελληνικά, Τζένη Μαστοράκη: «Επικοινωνώ μαζί σας, γιατί μπαίνει σε λίγο το 2019 και συμπληρώνονται εκατό χρόνια, 1919, από τη γέννησή του. Και θέλω να γράψω ένα βιβλίο γι’ αυτόν, ειδικά για το μυθιστόρημά του το Catcher in the Rye και μερικές ακόμα ιστορίες… Θέλω να σας εξομολογηθώ πως ο Φύλακας στη σίκαλη, που μεταφράσατε εσείς, φιλτάτη, στην Ελλάδα πρώτη, και αυτό σας το χρωστώ αιώνια, ο Catcher σας, είναι το πιο αγαπημένο μου βιβλίο. Γιατί εκτός από το ότι μου άλλαξε τη ζωή, θεωρώ πως είναι και το πρώτο βιβλίο που, το 1951 που εκδόθηκε, γεννήθηκε στην ουσία μαζί με το ροκενρολ.  Έτσι που κλήρωσαν μαζί σαν λαχεία τα δυο τους. Το πιο αγαπημένο μου βιβλίο του κόσμου μαζί με την πιο παλαβή μουσική γεννήθηκαν το 1951, αυτό θέλω να βεβαιώσω. Γραπτώς, γραπτότατα».











Share this

Related Posts

Previous
Next Post »