Η αλήθεια, η υποκρισία, η πραγματικότητα
και η γενναιότητα των πιλότων μας
*Γράφει ο Στέλιος Μωραϊτης
Παρακολουθώντας και συμμετέχοντας στην Εθνική Επέτειο της
28ης Οκτωβρίου 1940, στο Ηρώο της πόλης μας, με πίκρα και λύπη, όπως κάθε
χρόνο, διαπίστωσα ότι οι γενναίοι του έπους του ’40 αλλά και οι ελάχιστοι
ανάπηροι πολέμου, παρ’ όλες τις μεγαλοστομίες των πολιτικών μας, στο πρωτόκολλο
της κατάθεσης βρίσκονται και κοσμούν τις τελευταίες ανακοινώσεις της
εκφωνήτριας του πρωτοκόλλου της Περιφέρειας μας. Ένα πρωτόκολλο το οποίο
υπεγράφη από τον σημερινό Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας το 2006, όταν ήταν
Υπουργός Εσωτερικών. Ένα «τριπλό» πρωτόκολλο. Ναι, τριπλό πρωτόκολλο! Άλλο για
την Αθήνα, άλλο για την Θεσσαλονίκη και άλλο για τις έδρες των νομαρχιακών
διοικήσεων. Και στα τρία πρωτόκολλα, οι νεκροί και οι ανάπηροι του Έπους του
’40 βρίσκονται στους τελευταίους, μαζί με τους Προσκόπους. Χωρίς να θέλω να
υποτιμήσω τους Προσκόπους μας, εδώ βλέπει κανείς ζωντανά την υποκρισία των
πολιτικών και την πραγματικότητα. Το πρωτόκολλο δεν «γονατίζει» στους γενναίους
και τους αναπήρους του Έπους του ’40 και της Κύπρου, όπως ο Γιάννης Ρίτσος πολύ
σοφά έγραψε και ο πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας εκφώνησε στην επίδειξη στην
Θεσσαλονίκη, αλλά στους «γενναίους» εν ζωή συνδικαλιστές, απόστρατους
αξιωματικούς, εφέδρους, αστυνομικούς, πυροσβέστες κ.λπ. Στους «γενναίους»
συνδικαλιστές, εκτός ότι προπορεύονται στο πρωτόκολλο από του γενναίους του
’40, το στεφάνι τους το παραδίδει οπλίτης της Στρατονομίας και στέκεται
προσοχή, χαιρετώντας τους ασκεπής συνδικαλιστές, μέχρι την αποχώρηση από την
κατάθεση στεφάνων. Ενώ στους νεκρούς ήρωες και τραυματίες πολέμου το στεφάνι το
παραδίδει μία υπάλληλος της Περιφέρειας… Γιατί άλλωστε να κοσμούν τις πρώτες
θέσεις κατάθεσης οι ήρωες του 1821, του 1940 και της Κύπρου; Οι χιλιάδες νεκροί
δεν ψηφίζουν και οι εν ζωή τραυματίες σήμερα είναι ελαχιστότατοι. Κρίμα! Ενώ οι
συνταξιούχοι συνδικαλιστές, όλων των στρατιωτικών σωμάτων, μαζί με τις
οικογένειές τους, είναι χιλιάδες ψηφαλάκια. Για αυτό άλλωστε ό,τι το ζητούν το
παίρνουν. Όλοι οι συνδικαλιστές.
Τιμώ τους συνταξιούχους όλων των σωμάτων ως απόμαχους της
ζωής, εν καιρώ ειρήνης, αλλά όχι ως ανδρείους, ως ήρωες της πατρίδας μας.
Εμείς εδώ, οι ακρίτες, τιμούμε τους νεκρούς ήρωες και τους
ανάπηρους πολέμου. Γι’ αυτό Στρατηγέ του Δ’ Σώματος Στρατού, εσείς που
εκπροσωπείτε την εθνική άμυνα, την ασφάλεια της χώρας μας, την γενναιότητα του
στρατού μας και σας καμαρώνουμε θα θέλαμε εσείς να παραδίδετε το στεφάνι και
όχι οπλίτης της Στρατονομίας ή ο εκάστοτε εκπρόσωπος της Κυβέρνησης για να
δίνουμε το καλό παράδειγμα στους νέους μας. Τότε και μόνον τότε, ο λαός θα
πεισθεί ότι πιστεύουν οι πολιτικοί μας στη ρήση του Γιάννη Ρίτσου: «Τούτος εδώ
ο λαός δεν γονατίζει, παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του».
Κλείνοντας θα ήθελα
να συγχαρώ τον επιχειρηματία κ. Γιώργο Δαλακάκη για την εκτύπωση των μικρών και
πολύ όμορφων βιβλίων με τους 158 στίχους του Εθνικού Ύμνου του Εθνικού μας
Ποιητή Διονυσίου Σολομού τα οποία μοίρασε στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, στην
παρέλαση της πόλη μας. Ο κ. Δαλακάκης ανήκει στον επιχειρηματικό κόσμο που οι
πολιτικοί μας συχνά πυκνά λένε ότι οι επιχειρηματίες αποτελούν τη ραχοκοκαλιά
της εθνικής μας οικονομίας…
Τιμή και δόξα στους νεκρούς μας και στους αναπήρους πολέμου.
Χρόνια πολλά σε όλους του Έλληνες!
Ξάνθη, 29 Οκτωβρίου 2019
Στυλιανός Μωραΐτης
Πρόεδρος Επιμελητηρίου Ξάνθης