*Ειλικρινά ποτέ δεν περίμενα ο υποψήφιος για τον Δήμο Ξάνθης και
ένθερμος υποστηριχτής του ΓΑΠ Αναστάσιος Τσορλίδης, να κάνει τέτοια
αυτοκριτική, αφού τον τελευταίο καιρό θεωρεί προφανώς αβαντάζ να κάνει… «πλάκες»
ακόμη και για τα πιο σοβαρά θέματα… τον ενοχλεί όμως –προφανώς- όταν οι άλλοι
τον παίρνουν στα σοβαρά!
……
*Χθες λοιπόν ο Αναστάσιος ανέβασε στο fb το παρακάτω πολύ ενδιαφέρον κείμενο:
O Αναστάσιος Τσορλίδης
αποφασισμένος: Ειλικρινά με "χαλάει" που βλέπω
διαδικτυακούς φίλους (άνδρες & γυναίκες) που ή φιλία μας μετράει στα Μέσα
Κοινωνικής Δικτύωσης 6... 7... & 8 χρόνια (με κάποιους μάλιστα απ αυτούς
γνωριστήκαμε κι από κοντά πίνοντας δύο και τρεις φορές καφέ στην πόλη της
Θεσσαλονίκης) κι ενώ γνώρισα μοντέρνους ανθρώπους με δημοκρατικές αντιλήψεις,
με ήρεμο και συνετό πνεύμα ξαφνικά από την ημέρα που μπήκαν στη ζωή μας τα
συλλαλητήρια για το Σκοπιανό, οι δυο αιχμάλωτοι στρατιωτικοί μας και οι απειλές
του Τούρκου απέναντι στη χώρα μας έχω την αίσθηση τους... "έχασα" και
τους "έχασα" γιατί ποτέ δεν περίμενα απ αυτούς να κρύβουν μέσα τους τόσο Εθνικισμό!!!!
Φυσικά και δεν θεωρώ κακό να αγαπάς την πατρίδα σου αλλά να αγαπάς την
πατρίδα σου και να χρησιμοποιείς ύβρεις απέναντι σ αυτούς που τους θεωρεί
εχθρούς προσωπικά το βρίσκω λάθος!!!
Άλλο ο Εθνισμός και άλλο ο Εθνικισμός.
Στο πρώτο θα με βρεις δίπλα σου, στο δεύτερο μακριά σου...
Φιλικά
Αναστάσιος Τσορλίδης»
….
*Μπερδεμένε Αναστάσιε, που μάλλον «ξέχασες» ότι τα απλά πράγματα και τα
απλά όνειρα, είναι αυτά που σημαδεύουν και δίνουν αξία στη ζωή…
Αντί οποιαδήποτε απάντησης λοιπόν προτιμώ να σου «θυμίσω» τους παρακάτω
στίχους από ένα τραγούδι που αγάπησα (και αγάπησες φαντάζομαι…) και τραγούδησε
τέλεια ο Γιώργος Νταλάρας:
Στη Μακεδονία του
παλιού καιρού
γνώρισα τη μάνα του
Αλέξανδρου
μου 'στησε κουβέντα
στις εξοχές
κι έκανε νυχτέρια με μάγισσες
……
Αχ Μακεδονία
χιλιόμορφη
γιατί κλαις και
λιώνεις σαν το κερί
έχω γιο μονάκριβο η
καψερή
κι έχει φύγει για την ανατολή
…..
Τον προσμένουν
κίνδυνοι και χωσιές
λόγια ανθρώπων μαύρα
και συμφορές
μοναχός τ’ αντέχει
και τα περνά
τελειωμό δεν έχουν τα
βάσανα
……
Στη Μακεδονία του
παλιού καιρού
γνώρισα τη μάνα του
Αλέξανδρου
στο φεγγάρι ψάχνει
για μάγισσες
στ’ όνειρό της φέρνει
τους Έλληνες
……
*Δεν κρύβουμε λοιπόν
μέσα Μας σύντροφε Αναστάσιε τίποτα… Ούτε εθνικισμούς, ούτε Εθνισμούς… πόσο
μάλλον σιωνισμούς μασονισμούς και φοβού τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς και
δώρα… φέροντες!
-Απλά νοιώθω
υπερήφανος που γεννήθηκα πρώτα Έλληνας και μετά Πόντιος…!
Και Sorry σύντροφε… αυτά
δεν χαρίζονται σε κανέναν!
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΔΡΕΜΣΙΖΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ