«Πολλές φορές νομίζω πως, όταν τελειώνει ένα παιχνίδι και δεν με βρίζουν, υπάρχει πρόβλημα. Πως κάτι λάθος έχει γίνει». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον Σταύρο Λαμπριάκο, ο οποίος πριν από λίγες ημέρες ξαφνικά λέει «ανακάλυψε»ότι «η αγαπημένη ομάδα της καρδιάς του ήταν ο ΑΡΗΣ», για να ολοκληρώσει εκεί την καριέρα του.
-Αυτή για την οποία, όπως είπε χαρακτηριστικά πουλώντας μας «φύκια για μεταξωτές κορδέλες»: «έπαιξε ξύλο και πέταξε πέτρες, όταν ήταν μαθητής-φίλαθλος»!!!!
Δικαίωμα του παίχτη να λέει ότι θέλει, προκειμένου να γίνει πιο συμπαθής στους οπαδούς της νέας τους ομάδας…
Όχι όμως και τέτοιες σάλτσες, χωρίς ίχνος σεβασμού απέναντι σε μια ομάδα που του τα έδωσε όλα…Και αναφέρομαι φυσικά στην ομάδα της δικής μας καρδιάς, την Skoda Ξάνθη.
Διότι για τους Ξανθιώτες φιλάθλους μέχρι πριν λίγες μέρες, ο κύριος Λαμπριάκος υποτίθεται ήταν η ….ΣΗΜΑΙΑ της ομάδας μας!!!! Ή μάλλον η έτερη σημαία μαζί με τον Γιάννη Παπαδημητρίου που εύχομαι να μη μας προκύψει αύριο νάχει «ομάδα της καρδιάς του τον…Πανθρακικό», για παράδειγμα….
«Σημαία» της Skoda Ξάνθη ο Λαμπριάκος τόσα χρόνια, μόνο που το κοντάρι μας προέκυψε…κιτρινόμαυρο!
Άλλωστε ξαφνικά ο Σταύρος «θυμήθηκε» την ομάδα της καρδιάς τους, αφού
Κι όλα αυτά όταν στον Άρη αγωνίστηκε μόλις μια διετία 1993 – 95, πριν αποκτηθεί από τον Απόλλωνα Αθηνών.
Κι αν τον ήθελε τόσο πολύ η ομάδα του Άρη δεν θα τον παραχωρούσε αλλά θα τον αξιοποιούσε….Αντιθέτως τον «ξεφορτώθηκε» και ποτέ δεν τον αναζήτησε πίσω….
Το ιστορικό του παίχτη.
Στα έξι χρόνια που έμεινε στην Ριζούπολη, ο Λαμπριάκος τα έζησε όλα. Από τις καλές χρονιές και την έξοδο στην Ευρώπη, μέχρι και τη Β΄ Εθνική την τελευταία σεζόν πριν φύγει για την Skoda Ξάνθη. Ο Tάις Λίμπρεχτς ήταν αυτός που τον έβαλε να παίξει για πρώτη φορά στόπερ, σε μια εποχή που – λόγω στρατού – δεν μπορούσε να κάνει προπονήσεις. Ο 33χρονος πλέον – Λαμπριάκος ήταν από τα αγαπημένα παιδιά του μεγαλομέτοχου του Απόλλωνα Κώστα Αλαμάνου, ενός «φιλόσοφου του ποδοσφαίρου», όπως έχει πει ο ίδιος ο παίκτη, ενώ εξαιρετική σχέση απέκτησε και με τον μεγαλομέτοχο της Skoda Ξάνθης Χρήστο Πανόπουλο, ο οποίος σε κάθε ευκαιρία έπλεκε το εγκώμιό του.
Μάλιστα ο Χρήστος Πανόπουλος του συγχωρούσε ακόμη και το γεγονός πως κάπνιζε, και μάλιστα βαριά τσιγάρα….
Από πλευράς δηλαδή δημοσίων σχέσεων και….»στροφών», ο κύριος Λαμπριάκος ήξερε πάντα πως θα «εναλλαχθεί» χωρίς…παρεξηγήσεις και αντίθετα, κερδίζοντας την συμπάθεια όλων…
-Ακόμη και του «γαύρου» Μανώλη Φανουράκη που του ζητούσε να…μείνει, όταν ήδη αυτός είχε αποφασίσει να…φύγει!
(Σ.Σ. Και σίγουρα όχι λόγω Άρη και τέτοια παραμύθια, καθώς όλοι γνωρίζουμε ενταύθα τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ λόγους…)
Και για να μιλάμε καθαρά και σταράτα.
-Στην Skoda Ξάνθη με την οποία γνώρισε τη δόξα, τη φήμη, την Ευρώπη και το χρήμα χωρίς να κερδίσει την…»καρδιά» του, ο μίστερ Λαμπριάκος έμεινε επτάμισι χρόνια!!!!
Καταξιώθηκε στην Skoda Ξάνθη, έγινε σημαία της ομάδας και συγχρόνως «κόκκινο πανί» για όλες τις αντίπαλες εξέδρες. Η δική του εξήγηση: «Όταν με βρίζουν, απαντάω δεν μπορώ να λειτουργήσω αλλιώς. Την ώρα του αγώνα, πολλές φορές δεν έχεις συναίσθηση του τι ακριβώς κάνεις. Τελικά καταλαβαίνω, με το πέρασμα των χρόνων, πως όλα αυτά τα σκηνικά μου δίνουν ζωή».
-Να σου δίνουν φίλε Σταύρο ζωή οι ύβρεις των φιλάθλων, φτάνει να μη τα «ανακαλύπτεις» αργά…..Και σου εύχομαι και στον ΑΡΗ την ομάδα της καρδιάς σου που πήγες, μην σούρθουν στραβά τα πράγματα και το «μετανιώσεις»…γιατί εκεί αν κάνεις αυτά που έκανες τον τελευταίο καιρό στην ομάδα μας, δεν χαμπαριάζουν και θα σε «βρίζουν» περισσότερο κι από τους «γαύρους» ή τους ΠΑΟΚσήδες!
Γιατί στη Skoda Ξάνθη ακόμη κι όταν δεν έπαιζες μπάλα, οι φίλαθλοι της Ξάνθης σε αποθέωναν…
Δεν ξέρω όμως πως θα σε αντιμετωπίσουν στον ΑΡΗ, όταν ώσπου να γυρίσεις το πόδι σου από τη μια πλευρά, η μπάλα θα έχει φύγει για τα πόδια των…αντιπάλων σου!
Καθότι τα «είδωλα» των φιλάθλων δεν….ανακαλύπτονται στα τριάντα τρία τους φίλε Σταύρε!
Άντε και καλή συνέχεια….Με την ομάδα της καρδιά σου πλέον!
Thrakisport