*Το κανάλι του πολίτη που αισθάνεται ελεύθερος

28 Ιανουαρίου

Το δικό μου Αντίο για τη Μάνα Βάσω Κοντού, ο «λήσταρχος» Τσακιτζή Αχμέτ και μια απλή «ιστορία» που ίσως λατρέψετε!

28 Ιανουαρίου


Εκτός του Ρουβά και του Φέρρη θα σας έχω και... πυροτεχνήματα 22.320 ευρώ!

Να μη λείψει κανείς!

...................................................................

ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ 1


«…ανέλαβα θέσεις υψηλής ευθύνης, όπως αυτή του Διευθυντή Εσωτερικού Ελέγχου σε ΙΔΙΩΤΙΚΗ ασφαλιστική εταιρεία. Παράλληλα, ανέπτυξα επιχειρηματική δραστηριότητα ως ιδιοκτήτης γυμναστηρίου αλλά και εταιρείας οργάνωσης εκδηλώσεων, την οποία διατηρώ μέχρι σήμερα».

(Από το βιογραφικό σημείωμα του Δήμαρχου... Αλλιώς Κοντού Στράτου)

-Δηλαδή θα πλήρωνες  ως ιδιοκτήτης Οργάνωσης εκδηλώσεων ... 105.000 ευρώ τον Ρουβά για μια συναυλία!; Που διατηρείς (;) μέχρι ..σήμερα;

...................................................................

ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ 2

«Εγώ αν τώρα έβλεπα τον πατέρα Κοντό στο δρόμο μου και με κοιτούσε στα μάτια ομολογώ ότι μια φράση θα του έλεγα...! Αλέκο.... Χάσαμε! Εγώ και οι ... δημότες».

(Ο Πάνος Παπαδόπουλος στην «Ανοιχτή γραμμή»)

-Ομολογία ψυχής...! Χάσαμε αλλά δεν... μασάμε! Ξε-μασάμε και προχωράμε...!

 

ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑ

Το δικό μου Αντίο για τη Μάνα Βάσω Κοντού, ο «λήσταρχος» Τσακιτζή Αχμέτ και μια απλή «ιστορία» που ίσως λατρέψετε!

*Από 8 χρονών παιδί έμαθα δυο πράγματα από την Αθάνατη Καπνεργάτρια – Μάνα μου Ελευθερία Μιχαηλίδου. Το πρώτο να δουλεύω πολύ, το δεύτερο να μην είμαι άπληστος και όταν μπορώ και έχω να δίνω ότι μπορώ, γιατί όταν «δίνεις»... παίρνεις κι εσύ και τρίτο και βασικότερο..! Να μη χαμηλώνω ποτέ το βλέμμα! Δεσμεύτηκα όταν ξεψυχούσε στην αγκαλιά μου με είδε να κλαίω στο κρεβατάκι της.

.......

*Κι άντε να σας δώσω κι ένα κομμάτι από το άγραφο βιβλίο μου...!

Από 8 χρονών ορφανός και χωρίς πατέρα κι από τσιράκι στο κουρείο του Αείμνηστου Κοτσάνη όταν πρωί πρωί άνοιγα και «πετούσα» από τα τενεκεδάκια τα...  κατουρλιά και έπιανα μετά την «βούτσα» για να καθαρίσω τους πελάτες από τις τρίχες και να πάρω το μπουρμπουάρ κι εκεί λάτρεψα και τον πολυθρύλητο Τσακιτζή Μεχμέτ Εφέ, ή Τσακίρτζαλη Εφέ του Αϊδινίου, που γεννήθηκε το 1872 και σκοτώθηκε το 1912, αφού το κουρείο αγόραζε την εποχή εκείνη μόνο τον «Ελληνικό Βορρά» που πωλούσε μάλιστα τα πιο πολλά φύλλα... (σ.σ. Γιατί ο Αείμνηστος παππούς μου Λάζαρος Μιχαηλίδης μόνο Μακεδονία διάβαζε...).

......

*Την περίοδο εκείνη λοιπόν ο «Ελληνικός Βοράς»  είχε κάθε μέρα κι από ένα κομμάτι για τις περιπέτειες του ξακουστού αρχηγού τσετέ (αντάρτικης ομάδας) λήσταρχου Τσακιτζή Αχμέτ στη Μικρασία του Αιγαίου, του οποίου η δράση ως ληστή πέρασε στη λαϊκή κουλτούρα κι έγινε παραμύθι.

Υπάρχουν όμως και στοιχεία που τεκμηριώνουν την πραγματική ιστορία του Τσακιτζή, όπως τουλάχιστον τα περιέσωσε ο Yasar Kemal, παίρνοντας πληροφορίες από έγκυρες πηγές καθώς και από τον άνθρωπο που τελικά κατάφερε και τον σκότωσε.

......


*«Το κράτος λοιπόν του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ πλήρωνε τον πατέρα του, τον ληστή Τσακιτζή Αχμέτ, για να ξεπαστρεύει άλλους ληστές. Όταν σκοτώθηκε όμως, μετά από ενέδρα, ο Τσακιτζής ήταν έντεκα χρονών. Εκδικούμενος λοιπόν το θάνατο του πατέρα του και την προσβολή της μάνας του, έγινεπασίγνωστος φονιάς (το σκότωμα ανθρώπων είναι μια τιμή για τον ζεϊμπέκη).

-Ο Τσακιτζής σκότωσε συνολικά κατ’ άλλους οκτακόσια, κατ’ άλλους χίλια διακόσια άτομα. Δεν πίστευε όμως ότι είχε αδικήσει κανέναν (είχε την καρδιά του καθαρή σαν παιδιού επτά χρονών).

Οι φόνοι αυτοί ήταν φόνοι απονομής δικαίου, τιμής, άμυνας ή αντίστασης στους ζαπτιέδες (=χωροφύλακες) του κράτους.

-Ο Τσακιτζής στήριξε τη δύναμή του στην αγάπη των φτωχών, γιατί ήταν θρήσκος και εμφανιζόταν σαν υπερασπιστής του δικαίου. Έκλεβε από τους πλούσιους και τους καταπιεστές του λαού και μοίραζε στους φτωχούς, στα ανύπαντρα φτωχά κορίτσια έδινε προίκα, στους άνεργους νέους, γι’ αυτό και τον παρομοίασαν με τον Ρομπέν των Δασών. Γινόταν απίστευτα σκληρός όταν έκρινε ότι υπήρξε αδικία ή ατιμία, όπως τότε που έκαψε με φρικτό τρόπο ζωντανούς εννιά αντάρτες που βασάνιζαν ένα κορίτσι.

......

Ο θρύλος θέλει τον Τσακιτζή να είναι φιλήσυχος, να μη θέλει να γυρνάει στα βουνά και να σκοτώνει. Όμως για λόγους τιμής αναγκάζεται να επιστρέψει (το σφάλμα ήταν του σαραγιού, η αμαρτία της κυβέρνησης). Έτσι, βλέπουμε ότι ισχύει άλλο δίκαιο κι άλλη ηθική, άγραφοι κανόνες ενός κόσμου όπου η δύναμη, η γρηγοράδα, η ευστοχία, η λεβεντιά, η μπέσα και το κιμπαρλίκι.

......

*Μάλιστα σε  δυο τρεις ιστορίες ο Τσακιτζής χαρίζει τη ζωή στον αντίπαλό του «γιατί είναι λεβέντης». Ο Ριουστού παγίδευσε τον Τσακιτζή χρησιμοποιώντας πολύ μεγάλη μαεστρία και τον σκότωσε χάρη στην απίστευτη τόλμη του αδερφού του, που χώθηκε σ ένα νερόλακο και σκαρφάλωσε με υπεράνθρωπες προσπάθειες μια πολύ απότομη βραχοπλαγιά. Το πτώμα του το το βρήκαν αποκεφαλισμένο και γδαρμένο ώστε να μην είναι αναγνωρίσιομο, τέτοια εντολή είχε δώσει στα παλληκάρια του. Το αναγνώρισε η πρώτη του γυναίκα.

Το κρέμασαν από τα πόδια και το άφησαν εκτεθειμένο σε κοινή θέα στο κέντρο το πλατείας του Ναζιλλί, αλλά πολύς κόσμος έκλαιγε και το πήρε πολύ βαριά που εκτέθηκε δημόσια, κρεμασμένο ανάποδα το σώμα το τόσο γενναίου

......


*Και διαβάστε το τραγούδι που έγραψε για τον «Τσακιτζή» η εκπληκτική Ρόζα Εσκενάζι:

Μες το Σμύρνης τα βουνά

και τα κρύα τα νερά

μες το Σμύρνης τα βουνά

σαν λιοντάρι τριγυρνά.

-Με λεν εμένα Τσακιτζή

-Γειά σου, παληκάρι μου,

λεοντάρι στην καρδιά

Καθεμιά του ντουφεκιά

είναι και παρηγοριά.

Καθεμιά του ντουφεκιά

είναι και παληκαριά.

-Με λεν εμένα Τσακιτζή

-Γειά σου παληκάρι μου,

λεοντάρι στην καρδιά

Τη θρησκεία δεν κοιτά

Τούρκα αν είσαι για Ρωμιά

-Με λεν εμένα Τσακιτζή

Τάμα το’χει στο θεό

να παντρεύει ορφανά.

Tsakitzis (Cakici) – Roza Eskenazi

-Θα ‘θελα αν ζούσα σε μια άλλη ζωή, να «γεννηθώ» Tsakitzis (Cakici), αφού ο Ρομπέν των Δασών, δεν «ταιριάζει» και με την κουλτούρα Μου αλλά και δεν θα γούσταρα ποτέ να γεννηθώ γιος... κόμη η ευγενής των Μεγάλων Σαλονιών!

Για να μπορεί να τραγουδήσει και την δική μου ζωή, μια Roza Eskenazi.

......

*Και στο δια ταύτα. Την Αείμνηστη Βάσω Κοντού, Πολυαγαπημένη Μητέρα του πρώην Υπουργού και βουλευτή Αλέκου Κοντού, είναι ζήτημα αν την συνάντησα για ελάχιστη ώρα 1-2 φορές στη ζωή μου.

Την Αγάπησα όμως Πολύ, μέσα από τα λόγια του ίδιου του Αλέκου Κοντού όταν μιλούσε για την Μάνα Του και ως Μοναχογιός δάκρυζε στο όνομά της αλλά και την αγάπησα κι εγώ πολύ όταν μιλούσε στον Αλέκο με τα καλύτερα λόγια  και για την δική μου Μάνα Ελευθερία.

Επίσης Αθάνατη καπνεργάτρια στη ΣΕΚΕ και στα καπνομάγαζα την εποχή περίμενα να πάρει τη «μάρκα» και νάρθει η Παρασκευή να πληρωθεί, να σχολάσει και να μου πάρει ... παγωτό χωνάκι από τους παγωτζήδες που περίμεναν το σχόλασμα...)

......

-Βάσω  Κοντού Μάνα... Καλό Ταξίδι! Με ένα απλό ευχαριστώ... Γιατί Αγάπησες και μιλούσες με τα καλύτερα λόγια και για την δική Μου, τρομερή Μανούλα! Ελευθερία Μιχαηλίδου Μανούλα...

Π.Π.

 

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »