Μέσα στα στενά της παλιάς πόλης της Ξάνθης, ένα μοναδικό καλλιτεχνικό καταφύγιο κρύβει τη μαγεία του φωτός και της σκιάς. Το «Σπίτι της Σκιάς» δεν είναι απλώς ένας εκθεσιακός χώρος· είναι το προσωπικό σύμπαν του Τριαντάφυλλου Βαΐτση, ενός καλλιτέχνη που μετατρέπει αντικείμενα χωρίς αξία σε εντυπωσιακά γλυπτά σκιάς. Με όπλο τη δημιουργικότητα και την περιβαλλοντική του συνείδηση, ο πρώην μηχανικός περιβάλλοντος αφιέρωσε τη ζωή του στην τέχνη που κάνει το αόρατο, ορατό.
Από τη μηχανική στην τέχνη της σκιάς
«Αυτό που βλέπουμε είναι πάντοτε λιγότερο από αυτό που κοιτάμε». Αυτή η φράση συνοδεύει τον Τριαντάφυλλο Βαΐτση από τα φοιτητικά του χρόνια και αποτέλεσε τη βάση της καλλιτεχνικής του φιλοσοφίας. Μια τυχαία αναζήτηση στο διαδίκτυο τον έφερε σε επαφή με την τέχνη της σκιάς και τότε κατάλαβε πως είχε βρει τη δική του έκφραση.
Το 2010 δημιούργησε το πρώτο του γλυπτό με διπλή σκίαση, μια πρωτοποριακή προσέγγιση που του έδωσε ώθηση να συνεχίσει. Το 2013, αποφάσισε να αφήσει το επάγγελμα του μηχανικού και να αφοσιωθεί εξ ολοκλήρου στην τέχνη του. Έναν χρόνο αργότερα, γεννήθηκε το «Σπίτι της Σκιάς», ένας χώρος που φιλοξενεί τις δημιουργίες του και προσφέρει στους επισκέπτες μια εμπειρία που παίζει με την οπτική και την αντίληψη.
Η δημιουργία ενός γλυπτού σκιάς δεν ακολουθεί μία σταθερή διαδικασία. Άλλοτε ξεκινάει από μια ιδέα, άλλοτε από το παιχνίδι με τα υλικά. «Όπως ο ζωγράφος ρίχνει μελάνι στον καμβά του, εγώ ρίχνω σκιά», λέει χαρακτηριστικά ο καλλιτέχνης. Το φως είναι ο πρωταγωνιστής και το κάθε αντικείμενο αποκτά νόημα μόνο όταν φωτιστεί από τη σωστή γωνία.
Πώς τα σκουπίδια έγιναν έργα τέχνης: Η δημιουργική ματιά του Τριαντάφυλλου Βαΐτση
Τα έργα του Βαΐτση δεν είναι απλώς αισθητικά αντικείμενα· συχνά κρύβουν βαθύτερα μηνύματα. Το αγαπημένο του γλυπτό, «Ταξιδεύοντας στο Φως», βασίζεται στην αλληγορία του σπηλαίου του Πλάτωνα, καλώντας τους θεατές να αναζητήσουν την αλήθεια πέρα από τις σκιές.
Η περιβαλλοντική του συνείδηση έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δουλειά του. Από την αρχή, ο Βαΐτσης δούλευε με σκουπίδια, μεταμορφώνοντας άχρηστα αντικείμενα σε έργα τέχνης. «Το στοίχημά μου ήταν να πάρω κάτι που κάποιος θα κλοτσούσε στον δρόμο και να το κάνω κάτι που θα θαυμάσει».
Η χρήση ανακυκλωμένων υλικών δεν είναι απλώς μια αισθητική ή οικονομική επιλογή· είναι ένας τρόπος να μεταδώσει ένα σημαντικό μήνυμα. «Η τέχνη δεν μπορεί να λύσει το περιβαλλοντικό πρόβλημα, αλλά μπορεί να διαμορφώσει συνείδηση».
Οι επισκέπτες του «Σπιτιού της Σκιάς» συχνά μένουν άφωνοι μπροστά στα γλυπτά. Κάποιοι γελούν, άλλοι ανατριχιάζουν, ενώ δεν λείπουν και αυτοί που συγκινούνται σε βαθμό δακρύων. Η αλληλεπίδραση με το κοινό είναι για τον Βαΐτση ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια της δουλειάς του.
Όσο για το μέλλον; Αυτή την περίοδο δουλεύει πάνω σε μια νέα θεματική ενότητα, «Η Σκιά του Οδυσσέα», η οποία αντλεί έμπνευση από την Οδύσσεια και αναμένεται να παρουσιαστεί το 2025. Παράλληλα, συζητάει για εκθέσεις σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Το «Σπίτι της Σκιάς» δεν είναι απλώς ένας εκθεσιακός χώρος. Είναι μια εμπειρία που μας θυμίζει ότι η πραγματικότητα δεν είναι πάντα όπως φαίνεται και ότι, πολλές φορές, αυτό που κρύβεται στη σκιά είναι πιο ενδιαφέρον από αυτό που φωτίζεται. Και ο Τριαντάφυλλος Βαΐτσης, με το πάθος και τη δημιουργικότητά του, συνεχίζει να μας το αποδεικνύει.
ΕΞΩΣΤΗΣ