Με ένα σχόλιο που
θύμισε εποχές Αειμνήστου Φ. Αμοιρίδη όπου ο Θανάσης Μουσόπουλος αν και υποτίθεται
δημοτικός σύμβουλος της αντιπολίτευσης , είχε εξελιχθεί «δεκανίκι» της τότε
Δημοτικής Αρχής, αποφάσισε να «πορευτεί» για μια ακόμη φορά με τις γνώριμες
συνήθειές του σχολιάζοντας το τελευταίο απίστευτο γεγονός, η ΦΩΛΙΑ ΒΙΒΛΙΟΥ αντί
να επιστρέψει ανακαινισμένη στη «βάση»
της, να βρεθεί στα... σκουπίδια!
(σ.σ. Με αντιδήμαρχο
καθαριότητας τον DEBίτη Σιαμπάν Μπαντάκ και Αντιδήμαρχο
Πολιτισμού τον επιχειρηματία καφενείου Μπεκίρ Ογλού Σουά δεν θα περίμενε κανείς
και κάτι διαφορετικό...).
Αντί λοιπόν ο Θανάσης
Μουσόπουλος να πει τα πράγματα με το όνομά τους, τι έσπευσε να κάνει; Να... «αθωώσει»
τον... φίλο του σημερινό Δήμαρχο Τσέπελη, ισχυριζόμενος ότι... αγνοεί το θέμα!
Όταν ήδη αυτό έχει γίνει ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ και στο «Μαχητή» και στην «Αδέσμευτη» και
ευρύτατα γνωστό.
Διαβάστε αυτούσια όλη την ραγιαδίστικη επιστολή του Θ. Σ. που προσωπικά
απλά με λύπησε. Άλλωστε αν ασχοληθεί κανείς με τους διανοούμενους του τόπου,
πέρα από τα εξαιρετικά κείμενα των περισσοτέρων, λίγες δυστυχώς μορφές θα βρει
που να τολμούν τις ρήξεις και ανατροπές... Δυστυχώς...
(Σ.Σ Για όλα φταίνε όλοι οι υπόλοιποι εκτός από το φίλο του Δήμαρχο...).
Ιδού αυτούσια η
επιστολή του Θανάση Μουσόπουλου:
ΦΩΛΙΑ ΒΙΒΛΙΟΥ
(Υπόψη κυρίου Δημάρχου)
του Θανάση Μουσόπουλου
Είχαμε όνειρα, ο αξέχαστος Γιώργος, ο Μιχάλης, ο Αντώνης,
εγώ. Πάνε δέκα κοντά χρόνια. Αργότερα ο Θάνος, ο Στέλιος, ο Τριαντάφυλλος. Για
μια πόλη ονείρων. Πολλοί και πολλές μάς συνέδραμαν, μας βοηθούσαν, μας
διόρθωναν με λόγους και πράξεις…
Ένα όνειρο, που σε χώρες του εξωτερικού μα και σε πόλεις της
πατρίδας μας, μικρές και μεγάλες, διαδίδεται και φουντώνει είναι οι υπαίθριες
βιβλιοθήκες. Παίρνεις και δίνεις βιβλία, ελεύθερα.
Εμείς την ονομάσαμε Φωλιά Βιβλίου και τη βάλαμε κοντά στο
δημαρχείο της πλατείας, για να ρίχνουν κανένα μάτι κι από το Δήμο. Δεν ήταν όλα, τούτα τα χρόνια, εύκολα τα
πράγματα. Η Φωλιά είχε βιβλία, βάζαμε κι άλλα – ο Μιχάλης το φρόντιζε συχνά.
Κάποιοι έσκιζαν, έσπαζαν, αλλά προχωρούσαμε.
Ώσπου μια μέρα έφυγε από τη θέση της η Φωλιά Βιβλίου, πέταξε
μακριά και μετά την πέταξαν, σαν σκουπίδι.
Νομίζω ότι ο φίλος δήμαρχος αγνοεί το θέμα. Ας κάνει τον
κόπο να το δει. Θα ήμουν και θα ήμαστε πολύ χαρούμενοι αν ο Δήμος υιοθετούσε αυτή τη Φωλιά Βιβλίου. Και
αν πάλι θέλει, είμαστε έτοιμοι και για άλλες φωλιές.
Στις φωλιές
μεγαλώνουν πελαργοί, περιστέρια, αετοί και γεμίζουν την πόλη με ομορφιά,
ειρήνη, δύναμη…
Θανάσης Μουσόπουλος
Συντονιστής Δικτύου Λόγου και Πράξης – 4/2/20
ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ «Μ»
Στις «Φωλιές Βιβλίου» κύριε Μουσόπουλε δεν ξέρω αν
μεγαλώνουν πελαργοί και περιστέρια –σίγουρα πάντως δεν μεγαλώνουν οι διάφοροι
Τσεπελήδες...- αλλά η γνώση!