Επίθεση Γιώργου Κολλάρου κατά Δημαρχόπουλου, Ζαγναφέρη, Λύρατζη και όποιον...θύμηθηκε, επειδή δεν πήγαν στη χορωδία των Σιδηροδρομικών!

Εύκολο να μιλήσεις για τους απόντες.

Τριανταεννέα δημοτικοί σύμβουλοι, Δήμαρχος, Αντιπεριφερειάρχης, σύσσωμη η Διοίκηση του Κέντρου Πολιτισμού –συμπολίτευση τε και αντιπολίτευση– λοιποί άρχοντες όπως τους αποκαλεί ο σεβασμιώτατος, διοικητικοί παράγοντες των σιδηροδρόμων μας.
Δύσκολο να μιλήσεις για τους παρόντες.
Θα αποτολμήσω μικρή μόνο αναφορά. Τόπος Αίθουσα Βιργινία Τσουδερού. Σάββατο 6 Οκτώβρη 2018. Καλεσμένοι οι άνθρωποι του Ψυχαγωγικού Ομίλου Σιδηροδρομικών και η Χορωδία τους.
Διευθυντής της Χορωδίας ο Αιμίλιος Γιαννακόπουλος. Ένας σεμνός συνεχιστής πολλών προκατόχων της θέσης με σπουδαία πορεία στα μουσικά πράγματα της χώρας τα τελευταία 63 χρόνια. Δηλώνει πάνω απ’ όλα μαθητής της κορυφαίας Τερψιχόρης Παπαστεφάνου δημιουργού της «μυθικής» Χορωδίας Τρικάλων και επίτιμης πλέον Μαέστρου της χορωδίας που είχαμε την τύχη οι παρευρεθέντες να απολαύσουμε. Σε μεγάλο βαθμό διαμόρφωσε το πρόγραμμα της βραδιάς που στηρίχτηκε σε έργα του Μίκη Θεοδωράκη καθώς και σε γνωστά μας από τον κινηματογράφο τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, του Σταύρου Ξαρχάκου και του Μίμη Πλέσσα. Εξαιρετικά αφιερωμένα τρία τραγούδια εκτός προγράμματος (άνοιγμα με Μάνο Χατζιδάκι, κλείσιμο με Μίκη Θεοδωράκη).
Σολίστ η Σεβαστή Μωραϊτίνη και ο Νίκος Κάνδηλας. Σε κανένα από τα τραγούδια που ερμήνευσαν δεν προσπάθησαν να μιμηθούν τους πρώτους εκτελεστές. Εν τούτοις το αποτέλεσμα εξαιρετικό.
Τριάντα τρεις χορωδοί, 24 εκ των οποίων γυναίκες. Απόγονοι των εργατών και τεχνιτών του ΟΣΕ που ίδρυσαν το 1955 τον Όμιλο και το χορωδιακό του Τμήμα. Χαιρετισμός στον Μάνο Ελευθερίου με το τρένο φεύγει στις οκτώ. Και τα τρένα που ‘φύγαν μετά.
Γροθιά για τους απόντες οι στίχοι του Κάλβου «Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία» που το αφιέρωσαν στην απελευθέρωση της πόλης μας στις 4 Οκτώβρη πριν από 99 χρόνια.
Σε όλους τους απόντες αφιερωμένη και μια άνω τελεία. Εκείνη η άνω τελεία στο πήραμε τη ζωή μας. ΛΑΘΟΣ, της Σεφερικής Άρνησης.
Το Εργατικό από τη γειτονιά των αγγέλων του Ιάκωβου Καμπανέλλη γνωστό στους πιο πολλούς σαν «Δόξα τω Θεώ» που πρωτοτραγούδησε το 1963 ο Γιάννης Πουλόπουλος και το Ερωτικό (Αστέρι μου, φεγγάρι μου, στίχοι Γιάννη Θεοδωράκη πρώτη εκτέλεση Μελίνα Μερκούρη το 1952) από τη Φαίδρα του Μιχάλη Κακογιάννη πλούτος που απλώθηκε στην αίθουσα στο τέλος του πρώτου μέρους και στο τελείωμα εκτός προγράμματος αντίστοιχα από υπέροχες φωνές κι εκπληκτικά όργανα.
Κι αφού μιλάμε για όργανα, ας αρχίσουμε με τις κυρίες που είπε κι ο μαέστρος. Έλμα Καφετζηδάκη πιάνο. Σέργιος Γιώτης φλάουτο. Ανδρέας Ίσαρης κιθάρα. Ιδιαίτερη μνεία σε ένα από τα πρώτα μπουζούκια της χώρας και της μεγάλης κυρίας Τερψιχόρης Παπαστεφάνου, τον Γιώργο Κούβελα.
Παρόντες όλοι αυτοί και μαζί ο Πρόεδρος του ΔΣ Ευστάθιος Κολλύρης. Στην Ξάνθη ΙΔΙΟΙΣ ΕΞΟΔΟΙΣ. Μόνο τους παράπονο ότι δεν βρέθηκε κάποιος να τους ξεναγήσει στην πόλη.
ΙΔΙΑ ΒΟΥΛΗΣΕΙ μπορεί να το ακούσετε κι ως ΟΙΚΕΙΑ ΒΟΥΛΗΣΕΙ που σημαίνει με τη θέληση εκείνου που το κάνει.
Όσοι κι αν χάσουν το τραίνο, ο δρόμος που τραβάμε δεν έχει τελειωμό…
Αγαπητοί παρόντες σας ευχαριστούμε και συγχωρέστε την αφροντισιά μας.
Γιώργος Κολλάρος 7-10-2018