Οι κυρίες Μαρία Χρυσάφη - Δέσποινα
Σκουλαρίκη.
Τη βραδυά της Αυγουστιάτικης Πανσελήνου ΄΄ ανάστησαν ΄΄ με την ενόραση,
οξυδέρκεια, φαντασία, επινοητικότητά τους το αρχαίο θέατρο.
Έδωσαν μάλιστα και παράσταση,
αποσπώντας το θαυμασμό του κοινού.
Μόλις τριάντα μέτρα απο την
είσοδο του αρχαιολογικού χώρου.
Στη σκηνή οι ίδιες
περιστοιχισμένες απο πολλά, πάρα πολλά παιδιά προσχολικής, σχολικής ηλικίας.
Στο κοίλον και τις κερκίδες οι
γονείς,συγγενείς, φίλοι των παιδιών.
Η παράσταση είχε θέμα τη Σελήνη.
Παραμύθια για τη Σελήνη στην
αρχή, με τη Μαρία Χρυσάφη.
Απο την εποχή του Λουκιανού, του
Ιουλίου Βέρν, τη μυθοπλασία διαφόρων λαών όπου Γης.
Ήταν εκεί κοντά που ο ΄΄
Φεγγαροσκέπαστος ΄΄ τον οποίο αφηγούνταν η Δέσποινα Σκουλαρίκη λίγο αργότερα,
δεν κατάφερε να σκεπάσει με το σεντόνι του το φεγγάρι. Στις 20.45΄ πρόβαλε πάνω
απο το χώρο των παιδικών κατασκηνώσεων η Αυγουστιάτικη Πανσέληνος.
Το ήθελε ο πρωταγωνιστής του
παιδικού παραμυθιού, το ζήτησε η αρχαιολόγος, στρέψαμε όλοι τα βλέμματα στη
χρυσαφένια μπάλλα που έβαφε με το χρώμα της μαγείας τη βραδυά.
Νύχτα ονειρεμένη.
Η μεγάλη γιορτή της φύσης στην
Ελλάδα.
Ο τραγοπόδαρος Θεός Πάνας τελάλης
όλο το χρόνο, σέρνει εναν αλλοιώτικο χορό, παρασέρνοντας μικρούς και μεγάλους.
Επιστρέφουμε στους πρωταγωνιστές
μας.
Στις αρχαιολόγους και τα πάμπολλα
παιδιά.
Ακούνε ενα ακόμα παραμύθι της
Εφόρου Αρχαιοτήτων κ. Κωνσταντίνας Καλλιντζή, γραμμένο ειδικά για την εκδήλωση.
Ετοιμάζονται στη συνέχεια να
κάνουν και να ζήσουν το δικό τους παραμύθι.
Αφήνουν το χώρο του θεάτρου και
πορεύονται στους δρόμους της Αρχαίας Πόλης, εκεί που κάποτε η Αβδηριτοπούλα
Σελήνη έμεινε ως αργά στις παραλίες, επέστρεψε στην πόλη όπου οι φρουροί παρ΄
ό,τι την είχαν αμπαρώσει της επέτρεψαν να περάσει, περιπλανήθηκε, όμως δε
χάθηκε.
Με την καθοδήγηση της Ουράνιας
Σελήνης βρήκε το πατρικό της, τα αδέρφια της, τους γονείς της.
Σε κάθε βήμα, μπροστά, ανάμεσα,
δίπλα με τακτική που πηγάζει σαφέστατα απο την εκπαίδευση, φύλακες άγρυπνοι
μικρών - μεγάλων οι διαπιστευμένοι Ερυθροσταυρίτες.
Είχε λίγο δρόμο ακόμα. Αυτόν της
έκπληξης.
Δίπλα στο χώρο της παράστασης τα
παιδιά παρατάχθηκαν για να πλάσουν σαν αγγειοπλάστες τη Σελήνη όπως την
φαντάστηκαν.
Άστραφτε απο χαρά, όλο και
πλησίαζε η Αυγουστιάτικη Πανσέληνος.
Τέτοιες τιμές ποτέ στα τόσα
χρόνια δεν είχε δει, δεν είχε φανταστεί.
Βραδυά Αυγουστιάτικης Πανσελήνου.
Στον Αρχαιολογικό Χώρο των
Αβδήρων γράφεται Ιστορία.
Απο τη φλόγα της ενόρασης, της
καρδιάς, της ψυχής.
Στέλιος Αρσενίου