Τι κι αν η
Τροία καίγεται ακόμα.
Η Πόλη δείχνει
τα σημάδια της νέας της ταυτότητας.
Η Αγορά με
κατεβασμένα τα ρολά, δεν ντρέπεται πια.
Μια επιμέρους
κοινωνία που αδυνατεί από μόνη της.
Ασυγχρονία από
παράλληλους φλοιούς,
Με όψεις
πολλαπλές και αδιαφορία παντού.
Ευγενής φιλοδοξία
τινών,
Η εξημέρωση με
το επιβεβλημένο αναπόφευκτο.
Κήρυκες πολλοί,
κεντρικοί και περιφερειακοί,
Χαμηλής
προσδοκίας,
Ρηχοί και δογματικοί,
της εικόνας και της τούμπας,
Με σπάνιο
βεληνεκές σε ένοχα αντιείδωλα,
Ζηλωτές στα
ταμεία του πενθημέρου,
Σέρνουν τους
συνεπείς στα σφαγεία της προόδου.
Αντίδοτο στους
στοχασμούς και την μέθη των θηρευτών,
Η συλλογική
μετοχή.
Αντίδοτο στην
ανομία που αναρχοφασίζει την κάθε μέρα,
Η συλλογική
συνεννόηση.
Αντίδοτο στον
αντιπαραγωγικό συγκεντρωτισμό,
Η συλλογική
συναίνεση.
Αντίδοτο στην ρητορική αυθαιρεσία των σπιθαμιαίων,
Η συλλογική
απόφαση.
Αντίδοτο στην
αγέλη των ακάματων της ανάπτυξης,
Η συλλογική
δράση.
Οι σιωπές μας,
κατηγορούν την
φθήνια, την αθλιότητα,
την πλήρη επιβαλλόμενη
απουσία συνείδησης,
σε καιρούς
ιστορικής δυσχέρειας.
Απέναντι στην φασίζουσα
αναρχοκωμωδία της καθημερινότητας,
την γεμάτη από
την διαύγεια του ασύνδετου
και του
παράλογου των πραγμάτων τους,
ορθώνεται η
φαντασιακή προσμονή,
των
σωφρονέστερων πολιτών της,
για μια Άλλη
Πόλη-Αγορά.
Στελέχη Της
Πόλης-Αγοράς Της Ξάνθης
Δεν είμαστε
γεωγραφία και ανάμνηση………
Με εκτίμηση
Μιχάλης
Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης