Και τώρα που
ράγισε ο σβέρκος τους με το ναρκισσιστικό εγώ του, μόνο στομαχικές ακολασίες, από
σοβαρά κουστούμια, σε ομοιόμορφες οπτικές, με μια πολύ βαθιά περιέργεια, που βλέπει
λοξά την Πόλη.
Για έναν τόπο που
δεν θέλει καθόλου μα καθόλου τον Ήλιο τον Νοητό.
Μετράω κάθε μέρα
την δύναμη του Κέντρου.
Πόσο να αντέξεις
ακόμα μέσα σε αυτό το κύτος.
Από το πρωί όλοι στην ουρά με την καραβάνα.
Προπύργιο της πλήξης,
οι συνοπτικές αφηγήσεις θλιμμένων πανηγυριστών, στον ναΐσκο του
αυτοπροσδιορισμού τους.
Πρόσφατα
χορηγήθηκε ανωνύμως και Καναπές.
Σύμβολο προόδου, για
την Χαρά του ηλιοβασιλέματος.
Αφετηρία και
τέρμα της αντίστασης των πιθηκιζόντων, για την Χαρά της βασιλείας στην λεκάνη
της τουαλέτας.
Την ανίχνευση και
την μελέτη αυτής της τόσο ευαίσθητης και σπάνιας πράξης, διεκδικούν εκάστοτε
φωτεινοί, καθώς λουσμένοι στο φώς της Δύσης, διασχίζουν τα έσχατα όρια της
θρασύτητας και της γελοιότητας.
Καβαλάρηδες μπορεί
να πέζεψαν πολλοί.
Η ειδολογική
συνθήκη όμως της ασέβειας και της ατιμωρησίας, θέλει Καριόκας να βατταρίζουν καβάλα στην Συμμαχία
της Συνεννόησης.
Φεύγω… για την
αχρονία με μια Εσπερινή Ορθοπεταλιά.
Με εκτίμηση
Μιχάλης Σπανίδης
Εκδότης-Βιβλιοπώλης