Με πολύ μεγάλη επιτυχία η
θεατρική ομάδα του 2ου Λυκείου Ξάνθης παρουσίασε παρουσία πολύ κόσμου την
Τετάρτη 20 Απριλίου στο Δημοτικό Αμφιθέατρο, στις 8.30 μμ., το έργο του Αείμνηστου Ξανθιώτη συγγραφέα,
Στέφανου Ιωαννίδη: «Στη γέφυρα του Λουλέ-Μπουργκάζ», που είναι βασισμένο στο
διήγημα του Γεωργίου Βιζηυνού: «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου». Έλληνες
και Τούρκοι συναντιούνται στη Γέφυρα του Λουλέ-Μπουργκάζ, όπου στήνονται τα
θεμέλια μιας μελλοντικής γέφυρας, που θα ενώνει τους ανθρώπους.
Κεντρικά πρόσωπα του δράματος
είναι η μάνα του Βιζυηνού και η μάνα του Κιαμήλ, που τις ενώνει ο πόνος, η
εγκαρτέρηση και η υπομονή. Θυσιάζονται και οι δύο για να στηθούν τα θεμέλια
αυτής της γέφυρας και να υψωθούν τα ανθρώπινα ιδανικά.
Μολονότι το κείμενο θεατρικά
είναι «αδύναμο» -είχε πρωτοπαρουσιαστεί από το θεατρικό εργαστήρι της ΦΕΞ όταν
ήταν ακόμη εν ζωή ο Στέφανος Ιωαννίδης όχι με ιδιαίτερη επιτυχία αφού δύσκολα
ένα διήγημα γίνεται θεατρικό έργο, -οι μαθητές του 2ου Λυκείου Ξάνθης με τον
θεατράνθρωπο καθηγητή τους, έδωσαν τον
καλύτερο εαυτό τους, παρουσιάζοντας μια άριστη θεατρική παράσταση σκηνοθετικά
και υποκριτικά.
Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει
στους τρεις καθηγητές που σκηνοθέτησαν το έργο και είναι οι : B.Γιουβαντζής -
Μ.Γκόγκου-Π.Στεφανίδου.
Παρουσίασαν μια θεατρική παράσταση με λυρισμό και
αυθεντικότητα, θέλοντας να τονίσουν ιδιαίτερα τα μηνύματα που ενώνουν δυο
γειτονικούς λαούς με διαφορετική θρησκεία και μπορούν να αντιμετωπίσουν το
αύριο με μεγαλύτερη ελπίδα, μένοντας παράλληλα πιστοί στη παράδοση...Όλα μπορούν
να γίνουν με τη δύναμη της ψυχής, αρκεί οι λαοί και πόσο μάλλον δυο γειτονικοί
λαοί, να ενώσουν την "γέφυρα"
της αγάπης που θεμελιώνεται μέσα απο θυσίες και υποχωρήσεις και απο τις
δύο πλευρές, με τη δύναμη της ψυχής και της υπομονής...Αρκεί να πιστεύουν οι
άνθρωποι που θα "χτίσουν" το αύριο, σε μια γέφυρα που θα στηρίζεται
στην ειλικρίνεια και στα ανθρώπινα αισθήματα. Με μπροστάρηδες τις Μάνες όλου
του κόσμου.
Αξίζει επίσης να αναφερθεί η
εξαιρετική live απόδοση των τραγουδιών από τα παιδιά, και η έντονη παρουσία του
ελληνικού παραδοσιακού στοιχείου (κοστούμια, σκηνικά, παραδοσιακές στολές)
καθ΄΄ολη τη διάρκεια της θεατρικής παράστασης.
Συγχαρητήρια σε όλους τους
δημιουργούς αυτής της εξαιρετικής παράστασης που ξεπερνάει τα στενά όρια μιας
"σχολικής" παράστασης...
