Η δικηγορία «μονάχους μονάχους» έχει
τελειώσει
«Η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα μοιάζει σαν
ένα τσίρκο. Εμείς οι δικηγόροι διαλέξαμε το ρόλο του ταμία που κόβει τα
εισιτήρια(!) και η παράσταση έλαβε τέλος».
*Το νομοσχέδιο για την τροποποίηση του
Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας υπερψηφίστηκε στην βουλή, και γι΄ αυτό πήγαν
"τζάμπα οι πολύμηνες αποχές, τζάμπα τα δημοψηφίσματα, έμειναν ανεκπλήρωτες
επιθυμίες και τώρα ξεκίνησε η διάλυση του δικηγορικού επαγγέλματος"
«Η Δικαιοσύνη στην Ελλάδα μοιάζει
σαν ένα τσίρκο, με θηριοδαμαστές, ακροβάτες, ζογκλέρ, ισορροπιστές, κλόουν και
πάσης φύσεως διασκεδαστές, όπου ο καθένας διαλέγει το ρόλο που του ταιριάζει.
Εμείς οι δικηγόροι διαλέξαμε το ρόλο του ταμία που κόβει τα εισιτήρια(!) και η
παράσταση έλαβε τέλος».
Με αυτόν τον τρόπο περιέγραψε το επάγγελμα του
δικηγόρου ο Στέργιος Γιαλάογλου στην προσωπική του ιστοσελίδα, μεταφέροντας τα
λόγια ενός δασκάλου της δικηγορίας. Αφορμή για την παρέμβαση του έγκριτου
νομικού της Ξάνθης ήταν ο νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας που φέρει τεράστιες
αλλαγές που θα βάλουν πραγματικά τέλος στην παράσταση.
Στο κείμενο του ο
Στέργιος Γιαλάογλου επισημαίνει ότι το νομοσχέδιο για την τροποποίηση του
Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας υπερψηφίστηκε στην βουλή, και γι΄ αυτό πήγαν
«τζάμπα οι πολύμηνες αποχές, τζάμπα τα δημοψηφίσματα, έμειναν ανεκπλήρωτες
επιθυμίες και τώρα ξεκίνησε η διάλυση του δικηγορικού επαγγέλματος.
Χρόνια τώρα
σε πλήρη δυσαρμονία με την κοινωνία, περιοριστήκαμε να απέχουμε από τα
καθήκοντα και την κοινωνία, κουφοί ως προς τον Αρμαγεδδώνα που ερχόταν, τυφλοί
ως προς τις προοπτικές του μέλλοντος, ανίκανοι να εξελιχθούμε, να αλλάξουμε, να
προλάβουμε, να προγραμματίσουμε για το μέλλον του επαγγέλματος. Βολεμένοι στον
μικρόκοσμο μας, επιμείναμε να διατηρούμε το αρτηριοσκληρωτικό μοντέλο της
δικηγορίας του παρελθόντος, στα πρότυπα μιας παρωχημένης κοινοκτημοσύνης, με
λογικές κομμουνιστικής ιδεολογίας σε έναν κόσμο που άλλαζε δραματικά. Ασθμαίνοντας
επί 14 ώρες το 24ωρο, χωρίς ανάσα, φέροντας στην πλάτη μας τον τίτλο του
φοροφυγά ελεύθερου επαγγελματία, παλεύαμε να διατηρηθούμε ενεργοί, αφήνοντας να
παρεισφρέουν στον επάγγελμα μας από αξιωματικούς του ελληνικού στρατού, μέχρι
συνταξιούχοι δικαστές και εισαγγελείς. Λειτουργούσαμε ως συντεχνιακή παρεούλα
και όχι ως επιστήμονες επιχειρηματίες του μέλλοντος, λέγαμε όχι σε καθετί
καινοτόμο και πρωτοποριακό, αρνούμενοι να διδαχτούμε από τα υπόλοιπα προηγμένα
κράτη που μετεξέλιξαν πλήρως το ρόλο του δικηγόρου. Και να που ξυπνήσαμε
πέφτοντας από το ροζ συννεφάκι μας. Και φταίμε μόνο εμείς, κανείς άλλος». Ο
ίδιος μιλώντας στο «Χ» τόνισε πως υπηρετεί τη δικηγορία 26 ολόκληρα χρόνια και
σε όλα αυτά τα χρόνια έζησε και τα καλά και τα άσχημα. Μάλιστα όταν άρχισε να
την υπηρετεί «είχα πέσει τότε στις απεργίες του 1991 με το ασφαλιστικό,
απεργίες που κράτησαν δύο ολόκληρα χρόνια και πόνεσαν πάρα πολύ το δικηγορικό
επάγγελμα. Εκείνο που εγώ στηλιτεύω και είναι εκείνο το οποίο με αγανάκτηση θα
ήθελα να εκφράσω, ότι πάντα περιμένουμε από τους άλλους να ενεργήσουν για εμάς.
Ως επιστημονικός κλάδος και ως συνδικαλιστικός φορέας αναλωθήκαμε σε ανούσιες
αποχές, οι οποίες πολλές φορές ήταν και κόντρα στο λαϊκό αίσθημα, γιατί ο
κόσμος δεν αντιλαμβανόταν ποιες ακριβώς ήταν οι διαφορές μας και που
αντιδρούσαμε στα συγκεκριμένα νομοσχέδια, με αποτέλεσμα να μην εξελιχθεί
καθόλου». Οι δικηγόροι στην Ελλάδα δεν εξελίχθηκαν, δεν ακολούθησαν το ρεύμα
όπως συνέβη στην υπόλοιπη Ευρώπη. Σε προηγμένες πλέον ευρωπαϊκές χώρες και στις
ΗΠΑ, έφτασαν στο σημείο δικηγορικές εταιρείες να εντάσσονται πλέον στο
χρηματιστήριο, είπε και ανέφερε ένα τρανταχτό παράδειγμα της ελληνικής πραγματικότητας:
η σύμβαση του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος συντάχθηκε όλη και εκτελέστηκε
από δικηγορικό γραφείο της Αμερικής. Δεν θα μπορούσαν αυτά να έχουν γίνει από
ελληνικό γραφείο; Το λέω λοιπόν αυτό με μία πικρία. Γιατί δεν εξελίξαμε το
επάγγελμα; Γιατί δεν κοιτάξαμε τα νέα αντικείμενα, τις νέες μεθόδους άσκησης
του επαγγέλματός μας, αυτές που εξελίσσουν και την επιστημονική μας επάρκεια
προς την κατεύθυνση της εξειδίκευσης, να κάνει ο καθένας κάτι συγκεκριμένο. Η
εποχή που βάζαμε δέκα καρπούζια στη μασχάλη έχει περάσει ανεπιστρεπτί, όπως και
αυτό που λέω ότι η δικηγορία «μονάχους μονάχους» έχει τελειώσει και αυτή».
Στην
Ελλάδα οι δικηγόροι βαδίζουν μοναχικό δρόμο, αρνούμενοι προφανώς να ενώσουν
δυνάμεις και να παράξουν συλλογικά αποτελέσματα. Υπάρχουν γραφεία χωρίς καν
γραμματέα και μέσα σε αυτό το κλίμα ο επαγγελματίας καλείται να εξασφαλίζει τον
επιούσιο. Επιπλέον το επάγγελμα δεν έχει εξελιχθεί και στην πράξη. «Χθες
κατέθεσαν ένα δικόγραφο αναιρέσεως και μου κόλλησε η υπάλληλος του δικηγορικού συλλόγου
65 ένσημα επάνω στο πρώτο φύλλο αξίας 72 ευρώ. Δηλαδή, είμαστε στην εποχή που
ακόμη κολλάμε με το σάλιο τα ένσημα στο δικόγραφο, ούτε ηλεκτρονική άσκηση του
επαγγέλματος έχουμε. Δεν έχουμε διερευνήσει νέα αντικείμενα, δεν κοιτάμε τις
εξελίξεις, το ηλεκτρονικό έγκλημα. Υπάρχει ο θεσμός της Διαμεσολάβησης που
μόλις πέρυσι άρχισε σε εμβρυακή κατάσταση να δημιουργείται και να
δραστηριοποιείται, να λύνει διαφορές. Εμείς είμαστε ακόμη στην εποχή που η
υπόθεση παίρνει αναβολή και πάει μετά από δύο χρόνια. Είμαστε ακόμη στην εποχή
που μια ποινική υπόθεση θέλει οχτώ χρόνια για να ωριμάσει και μια διοικητική
θέλει δώδεκα με δεκατρία. Το γεγονός ότι δια της ποσότητας εξασφαλίζαμε τη
μακροημέρευσή μας δεν οδηγεί πουθενά. Ήταν αδιέξοδο αυτό. Κάποια στιγμή θα έρχονταν
τα πράγματα εδώ που ήρθαν και τώρα πλέον μοναχοί και ανυπεράσπιστοι, γιατί κάθε
επαγγελματική τάξη κοιτάζει τον εαυτό της», σχολίασε ο γνωστός δικηγόρος. Κατά
τον Στέργιο Γιαλάογλου οι νομικοί πρέπει να στραφούν στις νέες μορφές
δικηγορίας. Ποιες είναι αυτές; Συμβουλευτική δικηγορία, αλλά και νέες μορφές
άσκησης της επαγγελματικής δραστηριότητας με εταιρίες πλέον. «Εδώ είχαμε τον
φόβο των ξένων εταιρειών που θα έρθουν και θα μας δημιουργήσουν εταιρείες
«χταπόδια» και θα γίνουμε υπάλληλοι των εταιριών κι όμως εμείς εδώ αρνούμαστε
να κάνουμε εταιρίες. Εδώ δεν έχει ωριμάσει η ιδέα της συνεργασίας. Δεν μπορούμε
να λειτουργήσουμε με άλλους δικηγόρους μαζί. Είναι θέμα νοοτροπίας. Πρέπει να
περάσουμε από την εποχή της μοναχικής δικηγορίας στη μορφή της συλλογικής
δικηγορίας. Δεν μπορείς να κάνεις με την ίδια ικανότητα και απόδοση μια δουλειά
για την οποία δεν είσαι εξειδικευμένος. Τα αντικείμενα είναι πλέον πάρα πολλά.
Δεν μπορούμε να είμαστε ωφέλιμοι», τόνισε. Καταλήγοντας τόνισε πως το επάγγελμα
του δικηγόρου έχει τελείωσει με τον τρόπο που λειτουργούσε μέχρι σήμερα.
Ένας
δικηγόρος για να ασκήσει επάγγελμα έχει τεράστια έξοδα που καθιστά απαγορευτική
τη μοναχική άσκηση της δικηγορίας. Ασφαλιστικές εισφορές, γραμματειακή
υποστήριξη, βιβλιοθήκη, λειτουργικά έξοδα, καλείται να πληρώσει ένα νέο γραφείο
και αυτά τα χρήματα δεν μπορούν να βγουν σήμερα, ειδικά στην εποχή που ναι μεν
υπάρχουν υποθέσεις, αλλά δυστυχώς οι τσέπες είναι άδειες, είτε απλώς δεν
παραμένουν κλειστές.
(Από το ΧΡΟΝΟ Κομοτηνής)
Γλέζος: Το χειρότερο απ’ όλα το τρίτο
μνημόνιο
Ο πρώην ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ,
Μανώλης Γλέζος, σε δηλώσεις του στην εκδήλωση του iskra, επιτέθηκε στην κυβέρνηση
τονίζοντας οτι “το τρίτο μνημόνιο είναι το χειρότερο απ’ όλα τα άλλα γιατί το
κάνει η κυβέρνηση του Μεγάρου Μαξίμου”, ενώ για τις αντιδράσεις στο εσωτερικό
του κόμματος σχολίασε οτι “ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ιδιοκτήτες”.
“Το “όχι” δεν ηττήθηκε. Υπήρχε
περίπτωση να ηττηθεί το όχι του βασανισμένου απέναντι στον καταπιεστή; Το “όχι”
είναι υποχρέωσή μας, ταύτιση μας με την ιστορία, η επαναβεβαίωση ότι η ιδέα της
αντίστασης δεν χάθηκε σε αυτό τον τόπο”, είπε αρχικά ο Γλέζος.
Στη συνέχεια, επιτέθηκε στην
κυβέρνηση λέγοντας πως “το τρίτο μνημόνιο είναι το χειρότερο απ’ όλα τα άλλα
γιατί το κάνει η κυβέρνηση του Μεγάρου Μαξίμου. Υπάρχει μονάχα κάποια συνάφεια
του Μαξίμου με τον ΣΥΡΙΖΑ”.
“Είμαστε εναντίον του τρίτου
μνημονίου, το καταδικάζουμε» είπε ο Γλέζος και πρόσθεσε οτι “απ’ όποια πλευρά
και να εξεταστεί είμαστε εναντίον του μνημονίου γιατί υποδουλώνει τον ελληνικό
λαό”.
“Υπάρχει λύση όμως. Ούτε ρήξη,
ούτε υποταγή. Να κάνουμε μία ανακωχή με τους δανειστές. Ούτε θα δανειζόμαστε,
ούτε θα χρειαζόμαστε δάνεια. Αυτό το είπε ο καγκελάριος, Βέρνερ Φάιμαν, της
Αυστρίας”, συνέχισε.
Τέλος, ως προς τις αντιδράσεις
στο εσωτερικό του κόμματος, επεσήμανε πως “ο
ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ιδιοκτήτες”.
Ανακοίνωση της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης
για τη διπλή επίθεση στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ και του στεκιού της Νεολαίας
ΣΥΡΙΖΑ
«Όποιος φοβάται το φως κρύβεται στο
σκοτάδι»
Τα ξημερώματα του Σαββάτου 25/7
μόλις μια μέρα μετά την 41η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην χώρα
μας, άγνωστοι επιτέθηκαν πετάγοντας μπογιές τόσο στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ όσο και
στο στέκι πολιτισμού πολιτικής και αλληλεγγύης kardelen. Ο τρόπος της εν λόγω «διαμαρτυρίας», θυμίζει περισσότερο μαφιόζική επίθεση
παρά πολιτική διαμαρτυρία.
Όσο δύσκολες όμως και αν είναι
αυτές οι μέρες για την αριστερά η δέσμευση που έχει δώσει στον ελληνικό λαό πως
θα πληρώσουν όλοι όσοι τα χρόνια της κρίσης αλλά και πιο πριν κερδοφορούσαν
πάνω στις ανάγκες μας και έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την σημερινή
κατάσταση, θα εκπληρωθεί. Η διεκδίκησή μας δεν είναι να μεγαλώσει η πίτα για να
ζήσει ο λαός όπως μας λέει σήμερα η νεοφιλελεύθερη Ευρώπη, αλλά η αναδιανομή
πλούτου και ισχύος από πάνω προς τα κάτω.
Η διπλή αυτή επίθεση όμως μας
δείχνει πως ο κόσμος της εκμετάλλευσης φοβάται και τις κοινωνίες που
λειτουργούν με άξονα την αλληλεγγύη και την συλλογικότητα. Το στέκι kardelen μέσα στα δυο χρόνια
λειτουργίας του έχει καταφέρει να στεγάσει τα πιο πληττόμενα κομμάτια της
κοινωνίας της Ξάνθης και έχει αποτυπώσει με υλικούς όρους πως η κοινωνία μπορεί
να οργανώνεται πάνω στις ανάγκες της και όχι στο κέρδος. Η λειτουργία
κοινωνικού φροντιστηρίου στο οποίο συμμετέχουν πάνω από 50 μαθητές. Η
λειτουργία πολιτισμικών ομάδων που πραγματώνουν προβολές ταινιών, εκθέσεις φωτογραφίας
και κοσμημάτων και καλλιεργούν έναν πολιτισμικό αντιπαράδειγμα απέναντι στην
αποχαύνωση και την εύκολη και φθηνή διασκέδαση. Όπως επίσης και η έμπρακτη
στήριξη σε αυτοδιαχειριζόμενες δομές όπως το εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ , αλλά και
συμμετοχή σε πανελλαδικές καμπάνιες αλληλεγγύης για το “Χρυσό θάνατο” στις
Σκουριές Χαλκιδικής και συλλογή τροφίμων κ.α για τον ηρωικό αγώνα του Κομπάνι
ενάντια στο σκοταδισμό του ISIS.
To kardelen αποτελεί ένα χώρο που
κινείται με βάση τη κοινωνική χρησιμότητα και θα υπάρχει όσο ριζώνουν οι
σχέσεις εμπιστοσύνης με τη τοπική κοινωνία και τη νεολαία.
Όποιοι λοιπόν φοβούνται μπορούν
να κρύβουν τις πράξεις τους στην ανωνυμία και το σκοτάδι. Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ
καλεί την κοινωνία να μην φοβηθεί, έχουμε να δώσουμε πολλούς αγώνες για τις
ανάγκες μας και την αξιοπρέπεια μας. Ο
φόβος ανήκει στο παρελθόν, η ελπίδα μας είναι στους αγώνες μας.
Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης