*Γράφει ο ΣΤΕΛΙΟΣ
ΑΡΣΕΝΙΟΥ
Αυτό τον καιρό, κάποιος που γράφει την δική του Ιστορία
χαράζοντας παράλληλα την δική του εποχή στην Ελληνική Αστυνομία, την Αστυνομική
Διεύθυνση Ξάνθης, είναι ο Αστυνομικός Διευθυντής Γιώργος Γκοδοσίδης.
Παραδοσιακά οι εποχές του χρόνου
ήταν τέσσερις για πολλά χρόνια.
Ύστερα, με την συχνή εκδήλωση
ακραίων ή παρατεταμένων καιρικών φαινόμενων ο αριθμός έγινε ποικίλος. Κάθε
χρόνο πολλά αλλάζουν. Πολύ περισσότερα μας επιφυλάσσονται στο άμεσο ή απτότερο
μέλλον. Εμείς μένουμε παραδοσιακά στις τέσσερις. Τρεις μήνες εκάστη. Λάτρεις
της παράδοσης, στο ίδιο μήκος κύματος, μάθαμε ότι και οι άνθρωποι, αυτοί που
στο αντικείμενό τους, την έρευνα, την λογοτεχνία, την τεχνολογία, τον
αθλητισμό, τις καλές τέχνες ξεχώρισαν, έβαλαν ψηλά τον πήχη, τα κατάφεραν,
σηματοδοτούν, γράφουν, έγραψαν, την δική τους εποχή.
Πριν από τη Σκόντα Ξάνθη π.χ.
είχαμε την εποχή του Α.Ο.Ξ. και του Ανδρέα Χρυσοχόου.
Πριν τον Θανάση Μουσόπουλο,
είχαμε την εποχή του Στέφανου Ιωαννίδη.
Πριν από τους σημερινούς εκδότες
είχαμε την εποχή του Κώστα Βλαχόπουλου, του Γαβριήλ Λαμψίδη.
Νοσταλγία αναμεμειγμένη με
ευχάριστες αναμνήσεις, μεγάλες στιγμές, είναι τα χαρακτηριστικά που μας κάνουν
να αναπολούμε αυτές τις εποχές.
Αυτό τον καιρό, κάποιος που
γράφει την δική του Ιστορία χαράζοντας παράλληλα την δική του εποχή στην
Ελληνική Αστυνομία, την Αστυνομική Διεύθυνση Ξάνθης, είναι ο Αστυνομικός
Διευθυντής Γιώργος Γκοδοσίδης. Είδαμε τον τελευταίο καιρό αλυσίδα δολοφονιών
μέσα σε πολύ λίγες ημέρες. Ο εκδότης της ΑΔΕΣΜΕΥΤΗΣ Ιπποκράτης Γαλάτης έφτασε
να διαλαλεί πρωτοσέλιδα με πηχυαίο τίτλο πως ξεπεράσαμε το Σικάγο. Αλήθεια πέρα
για πέρα. Ένα αρνητικό ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα χωρίς προηγούμενο.
Ήρθε να το καταρρίψει μέσα σε
ελάχιστες στιγμές ένα άλλο ρεκόρ.
Αυτό της εξιχνίασης των
δολοφονιών, του εντοπισμού των δολοφόνων, της σύλληψής τους αστραπιαία.
Επυχία της Αστυνομικής Διεύθυνσης
Ξάνθης, του προϊσταμένου και του συνόλου των αστυνομικών που την συγκροτούν
στον υπέρτατο βαθμό.
Ο ανείπωτος, ανυπέρβλητος πόνος
των συγγενών, φίλων, γνωστών των δολοφονημένων, απερίγραπτος.
Φτωχά πολύ τα λόγια τέτοιες
στιγμές. Στιγμές που τα λόγια δεν μπορούν να αποδώσουν στο ελάχιστο τον
ανθρώπινο πόνο, την οδύνη, τον στεναγμό.
Πάραυτα, μετριάζονται.
Σε μια Ξάνθη χωρίς την αστυνομική
σχολή, τους δόκιμους αστυφύλακες, σε μία υπηρεσία η οποία όπως παντού λόγω
περικοπών ή συγχωνεύσεων έμεινε με το ελάχιστο δυναμικό, ελάχιστα μέσα
αποτροπής, με αμοιβές στελεχιακού δυναμικού κάκιστες, η επιχειρησιακή ετοιμότητα
σοκάρισε, σοκάρει.
Στην Φυσική, το φαινόμενο της
ηλεκτρικής εκκένωσης αποδίδεται σαν αποδέσμευση μέγιστης ποσότητας ενέργειας
στον ελάχιστο χρόνο.
Στην κοινωνία η εξιχνίαση κάποιου
εγκλήματος μέσα σε ώρες μόνο, πως να διατυπωθεί; Στροβιλίστηκαν στην σκέψη μου
κάποιες έννοιες, κάποιοι όροι.
Χωρίς ίχνος υπερβολής, γράφω:
ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ.
Από αυτό το πνεύμα, της
αυτοθυσίας εμφορούνται οι αστυνομικοί. Ελάχιστη ένδειξη αναγνώρισης το σφίξιμο
του χεριού, οι ευχαριστίες στον ανώνυμο αστυνομικό, λίγες, πολύ λίγες φτωχές
λέξεις.
Ανάλογες είναι οι προσπάθειες και
οι θυσίες και στα άλλα σώματα ασφαλείας, τις ένοπλες δυνάμεις.
Είναι η αθέατη πλευρά του
μεγαλείου της ελληνικής ψυχής. Το βλέπουμε, το διαπιστώνουμε σε καιρούς σαν
αυτούς που διανύουμε. Τώρα που βρεθήκαμε μονάχοι σαν καλαμιά στον κάμπο,
διασωληνωμένοι στην εντατική της Ευρωπαϊκής Ένωσης με βηματοδότη και οξυγόνο
για το καρδιαναπνευστικό.
Μας τάλεγε έξι γενιές μπροστά ο
Μακρυγιάννης. ΄΄ Πολεμάνε να μας φάνε τα θεριά, αλλά δεν το μποράνε. Μένει πάντα
μαγιά από μας, για τους ύστερους. Και το Γένος πορεύεται περήφανο ΄΄.
Έτσι και τότε, έτσι και πιό
μπροστά, έτσι και τώρα.
Σε κάθε χώρο, κάθε στιγμή,
υπάρχουν διαμάντια που αστράφτουν.
Υπάρχουν και σκύβαλα σε
φανταχτερά περιτυλίγματα. Η εξαίρεση του εκάστοτε κανόνα.
Ένα απο τα διαμάντια είναι ο
Αστυνομικός Διευθυντής Ξάνθης Γιώργος Γκοδοσίδης.
Μας το έδειξε πολλές φορές από
τις 8 - 3 - 2011 και εντεύθεν.
Στα πρόσφατα γεγονότα το είχαμε
ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Είναι η εποχή του Γιώργου Γκοδοσίδη
στο τιμόνι της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ξάνθης.
Περνάει με κεφαλαία, χρυσά
γράμματα στην Ιστορία της Ελληνικής Αστυνομίας.
Γιώργο πάντα άξιοι.. Κι εσύ και
οι συνάδελφοί σου.
Στέλιος Αρσενίου