Προηγουμένως, πριν από την υπογραφή του ως άνω αριθ. 18388/1996 πωλητηρίου συμβολαίου, συγκλήθηκε για τη λήψη αποφάσεως επί της προκειμένης αγοράς δύο φορές το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ξάνθης με εισηγητή το Νομαρχεύοντα Πρόεδρο της Ν.Ε. Διοίκησης Ανάπτυξης κ. Κων. Ατματζίδη:
α) Κατά τη συνεδρίαση της 2ας Οκτωβρίου 1996 ανακοινώθηκε, ότι το αξιούμενο τίμημα από την ιδιοκτήτρια εταιρεία για την πώληση του ακινήτου της ανερχόταν στο ποσό του 1.275.000.000 δραχ. και όλα τα έξοδα της μεταβιβάσεως αυτής θα εβάρυναν τη Νομαρχία Ξάνθης. Ακόμη, ότι η πρόταση αυτή ετέθη από το Νομάρχη Ξάνθης κ. Π. Σαλτούρο υπόψη των υπουργού ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. και υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας Κ. Λαλιώτη και Χ. Πάχτα αντιστοίχως, οι οποίοι συμφώνησαν και υπο-σχέθηκαν τη χρηματοδότηση της αγοράς του ακινήτου αυτού. Μάλιστα διετέθη και το ποσό των διακοσίων δεκαεννέα εκατομμυρίων (219.000.000) δραχ. «ως προκα-ταβολή για τη σύνταξη του σχετικού συμβολαίου», χωρίς να έχει αποφασιστεί από Νομαρχιακό Συμβούλιο η εν λόγω αγορά. Η «προκαταβολή» δε αυτή των 219.000.000 δραχ. κατεβλήθη πολύ πριν από την υπογραφή του συμβολαίου και χωρίς να συντρέχει εν προκειμένω λόγος άρσεως κατασχέσεως ή εξαλείψεως εγγεγραμμένης επί του ακινήτου αυτού υποθήκης ή προσημειώσεως. Είναι φανερό, ότι η πρωτοφανής αυτή μεθόδευση αποσκοπούσε στη διασφάλιση και τακτοποίηση, πριν από τη μεταβίβαση του εν λόγω ακινήτου, της συμφωνημένης «μίζας». Το ύψος δε της ονομαζομένης «προκαταβολής» ανερχόμενο στο ένα έκτο (1/6) περίπου του καταβληθέντος τιμήματος της αγοραπωλησίας αυτής, αποδεικνύει την υπερεκτίμηση της αγοραίας αξίας του ακινήτου αυτού, περί της οποίας κατωτέρω.
β) Σε ένα μήνα από την προηγουμένη συνεδρίαση, την 1η Νοεμβρίου 1996, συνήλθε εκτάκτως εκ νέου το Νομαρχιακό Συμβούλιο στα μέλη του οποίου γνωστοποιήθηκε, ότι κατόπιν ελέγχου η καταμετρηθείσα οικοπεδική έκταση του ακινήτου ευρέθη μειωμένη κατά 488 τ.μ. και τμήμα αυτής 1.528 τ.μ. είναι ρυμο-τομούμενο κατά το σχέδιο πόλεως και όχι «χώρος πρασίνου». Να σημειωθεί ότι στην προηγουμένη συνεδρίαση δεν έγινε καμία αναφορά ότι η έκταση αυτή είναι χαρακτηρισμένη ως «χώρος πρασίνου», όπως προκύπτει από το σχετικό πρακτικό της συνεδριάσεως αυτής. Επίσης ανακοινώθηκε στα μέλη του Συμβουλίου, ότι οι διαφορές αυτές, δηλαδή επί έλαττον έκταση και ρυμοτόμηση, «δεν αλλάζουν την αξία του οικοπέδου», του οποίου η τιμή αγοράς παραμένει η ίδια στο ποσό των δραχ. 1.275.000.000. Ακόμη, ότι η υπολογισθείσα αρχικώς σε 1.463.020.439 δραχ. αντικειμενική αξία του οικοπέδου ανερχόταν μετά των επ’ αυτού κτισμάτων σε 1.512.438.336 δραχ. Είναι όμως γνωστό, ότι η αντικειμενική αξία αποτελεί τρόπον υπολογισμού του επιβαλλομένου φόρου επί του μεταβιβαζομένου ακινήτου και όχι εκτιμήσεως της αγοραίας αξίας αυτού. Θεσπίσθηκε δε και προς αποφυγή των γνωστών «συναλλαγών» των συμβαλλομένων με τη φορολογούσα αρχή.
Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ξάνθης με τις αριθ. 73/2-10-1996 και 99/1-11-1996 αποφάσεις του ομόφωνα ενέκρινε την αγορά του ως άνω ακινήτου κατά τους προαναφερθέντες όρους (πρακτικά αριθ. 12 και 16/1996 αντιστοίχως). Και τη μεν ψήφο των μελών της πλειοψηφίας (ΠΑΣΟΚ) ως κομματικά «διατεταγμένη», δεν πρόκειται να τη σχολιάσω. Κατάπληξη όμως προκαλεί η ψήφος και η εν γένει στάση επί του θέματος της αγοράς του ακινήτου αυτού των νομαρχιακών συμβούλων της μειοψηφίας και ιδιαίτερα των ανηκόντων στη Ν.Δ. κ. Μιχ. Στυλιανίδη, σήμερα Δημάρχου Ξάνθης και κ. Γ. Παυλίδη, ήδη Νομάρχου Ξάνθης.
1) Κατά τη συνεδρίαση της 2-10-1996 ο κ. Παυλίδης είπε ότι «επικροτεί την αγορά αρκεί το ποσό (του τιμήματος) να καταβληθεί από κρατικούς πόρους», αδιαφορών για την αγοραία αξία του ακινήτου και την αντιστοιχία προς αυτήν του καταβαλλομένου τιμήματος. Ταυτόχρονα δε εκδηλώνοντας την καταφρόνηση του για τον φορολογούμενο μόχθο των πολιτών, ο οποίος αποτελεί τον τροφοδότη των «κρατικών πόρων». Ο δε κ. Στυλιανίδης δήλωσε και αυτός, «ότι επικροτεί την αγορά, αλλά δεν παίρνει θέση για την τιμή, γιατί δεν είναι ειδικός εκτιμητής», άποψη προς την οποία ακολούθως συντάχθηκε και ο κ. Παυλίδης. Δεν εζήτησαν όμως την εκτίμηση της τρέχουσας αξίας του ακινήτου αυτού από ειδικούς πραγματο-γνώμονες (πρακτικό 12) και
2) Κατά τη συνεδρίαση της 1-11-1996 ο μεν κ. Παυλίδης ερώτησε «εάν η μείωση κατά 2.000 τ.μ. του οικοπέδου μειώνει και τη συνολική τιμή του οικοπέδου» και στην αρνητική απάντηση του εισηγητού περιορίσθηκε στην από κοινού με τον κ. Στυλιανίδη δήλωση περί «επιφυλάξεως ως προς την τιμή της αγοράς». Βέβαια, η έννοια της επιφυλάξεως αναφορικά με την άσκηση κάποιου νομίμου δικαιώματος είναι γνωστή και έχει ενδιαφέρον να πληροφορηθούμε, εάν προήλθαν σε αυτήν ή περιορίσθηκαν μόνο στην ως άνω δήλωσή τους (πρακτικό 16).
Η στάση των αυτή δεν είναι μόνο θέμα πολιτικής ποιότητος και επιπέδου των εκπροσώπων μας στην τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά και της διακομματικής τάσης ανοχής και συγκαλύψεως των σκανδάλων και της διαφθοράς, μέσα στο κλίμα της οποίας λειτουργεί η περίφημη αποκέντρωση του θεσμού. Γι’ αυτό ίσως και με «διακριτικότητα» απέφυγαν να πληροφορηθούν ποιος ή ποιοι διαπραγμα-τεύθηκαν τους όρους της αγοραπωλησίας αυτής.
Αλλά τα «ερωτήματα» σχετικά με το κόστος αυτής της αγοράς – μαμούθ δεν περιορίζονται μόνο στα προεκτεθέντα.
Ως γνωστόν, η αγοραία αξία κάθε ακινήτου είναι συνάρτηση ης θέσεως, της εκτάσεως (μεγέθους), των πολεοδομικών δυνατοτήτων αξιοποιήσεως και εκμεταλ-λεύσεως αυτού και εντεύθεν της εμπορικής ζητήσεώς του. Προς σύγκριση των σχε-τικών οικονομικών μεγεθών παραθέτω στοιχεία της παρακάτω μετά τριετία αγοράς ακινήτου. Αντιγράφω δημοσίευμα της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» με ημερομηνία 24 Μαρτίου 1999: «Το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών απέκτησε προσφάτως δύο κτίρια – κοσμήματα στο κέντρο της πόλης (Αθήνας) στη συμβολή των οδών Σίνα – Ακαδημίας ….. Η αγορά των δύο διατηρητέων κτιρίων κόστισε στο Ε.Κ.Π.Α. 1 δις 400 εκατομμύρια δραχμών, το ένα αγοράσθηκε σε πλειστηριασμό και το άλλο, το γειτονικό, χάρη σε επίμονη διαπραγμάτευση. Συνολικά ο χώρος ανέρχεται σε 2.000 τ.μ. και αναμένεται να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες των τριών πολυπληθών τμημάτων της Νομικής Σχολής (Νομικό, Πολιτικό, Οικονομικό)». Στο δημοσίευμα παρατίθεται και φωτογραφία των αγορασθέντων ακινήτων επί της οδού Ακαδημίας.
Εν προκειμένω, δε χρειάζεται να είναι κανείς «ειδικός εκτιμητής», όπως έλεγε ο Δήμαρχος Ξάνθης κ. Μιχ. Στυλιανίδης, για να καταλήξει στα συμπεράσματά του αναφορικά με το απαράδεκτα υψηλό κόστος της αγοράς αυτής από τη Νομαρχία Ξάνθης. Με ότι αυτό «υπονοεί».
Αλλά επί του θέματος αυτού θα επανέλθω.