Περίπου 80 μαθητές και των δυο σχολείων μαζί με τους καθηγητές τους διαμαρτυρήθηκαν έντονα για τα προβλήματα επιβίωσης που αντιμετωπίζουν στις σχολικές τους αίθουσες, αφού αναγκάζονται κάτω από κακές καιρικές συνθήκες να παρακολουθούν τα μαθήματά τους σε αίθουσες προκάτ, παρακαλώ.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Μιλάμε για δυο σχολεία, το 5ο Γυμνάσιο και το 4ο Λύκειο Ξάνθης που είναι στοιβαγμένα σε ένα σχολικό κτήριο στην περιοχή της Νεάπολης Ξάνθης (Εκτενεπόλ).
Όταν χτίστηκε το κτίριο για το 5ο Γυμνάσιο, το σχολείο είχε λίγα τμήματα και οι αίθουσες περίσσευαν. Έτσι έφεραν στο εν λόγο κτήριο το Μουσικό Γυμνάσιο μέχρι να χτιστεί το κτίριό του. Όταν το Μουσικό Γυμνάσιο μεταστεγάστηκε στο δικό του κτήριο, ιδρύθηκε το 4ο Λύκειο.
Στην αρχή, όπως αναφέρουν οι καθηγητές, δεν θεωρήθηκε πρόβλημα από κανέναν. Το Λύκειο είχε λίγα τμήματα, οι αίθουσες έφταναν και περίσσευαν. Με την πάροδο του χρόνου όμως και την πληθυσμιακή ανάπτυξη της περιοχής, και τα δυο σχολεία άρχισαν να έχουν περισσότερα παιδιά άρα και τμήματα. Δημιουργήθηκαν και προβλήματα από την ηλιακή διαφορά των παιδιών. Τότε οι αρμόδιοι των σχολείων πήραν τις πρώτες υποσχέσεις: Ότι δηλαδή, το πρώτο σχολικό συγκρότημα που θα χτιστεί, θα στεγαστεί το 4ο Λύκειο.
Έκτοτε πέρασαν δέκα χρόνια, μας λέει τόσο ο πρόεδρος Γονέων και Κηδεμόνων όσο και η Διευθύντρια του 5ου Γυμνασίου Ξάνθης κ. Ασιμακοπούλου. «Σε αυτό το διάστημα λοιπόν χτίστηκαν σε χρόνο ρεκόρ κτίρια για το 1ο Λύκειο, το 3ο Λύκειο, για το νεοϊδρυθέν 7ο Γυμνάσιο, αλλά για το πρόβλημα στέγης του 4ου Λυκείου ούτε κουβέντα. Οι απαντήσεις στις επιστολές και τις διαμαρτυρίες για την έλλειψη χώρου ήταν δύο ενέργειες:
1. Η κατασκευή κάποιων άθλιων προκατασκευασμένων αιθουσών στην αυλή του σχολείου
2. Και η εφαρμογή του παραμυθιού του Ναστραντίν Χότζα». Δηλαδή μας έφεραν και το σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας και τα σεμινάρια της εκπαίδευσης ενηλίκων και όποιο άλλο σεμινάριο μπορούσαν να βρουν. Εξάλλου είχαμε επιδείξει άψογη συμπεριφορά ως συγκάτοικοι, κατέληξε λέγοντας η κ. Ασιμακοπούλου, Διευθύντρια του 5ου Γυμνασίου Ξάνθης.
Σίγουρα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάποιος μέσα σε αυτήν την ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΟΙΣΗ είναι πολλά, όπως π.χ.
1. Έλλειψη αιθουσών. Αυτή οδηγεί στη λειτουργία τεράστιων τμημάτων που δυσκολεύουν αφάνταστα την εκπαιδευτική διαδικασία.
2. Έλλειψη εργαστηρίων. Τα παιδιά του Λυκείου αναγκάζονται να πηγαινοέρχονται στο παρακείμενο ΕΠΑΛ χάνοντας έτσι χρόνο αλλά και κινδυνεύοντας στους δρόμους από τα διερχόμενα οχήματα.
3. Υγιεινή. Οι 2 καθαρίστριες τρέχουν και δεν φτάνουν στην κυριολεξία. Οι τουαλέτες είναι καθαρές, αλλά εξακολουθούν να μυρίζουν, γιατί οι προδιαγραφές είναι για 300 και όχι για 800 άτομα.
4. Συμπεριφορά. Οι μικρότεροι μαθητές μιμούνται συμπεριφορές παιδιών μεγαλύτερης ηλικίας.
5. Συντονισμός. Για παράδειγμα όταν το ένα σχολείο έχει μια εκδήλωση μπορεί να ενοχλήσει το άλλο που ακολουθεί το κανονικό ωρολόγιο πρόγραμμα κλπ.
Ποια είναι η λύση ;;;
Σύμφωνα με τους καθηγητές, έπειτα από δικές τους ενέργειες, βρέθηκε επιτέλους το οικόπεδο στην περιοχή. Εδώ και ένα χρόνο όμως τους δίνουν ασαφείς απαντήσεις οι αρμόδιοι της Νομαρχίας και τους στέλνουν από τον Άννα στον Καϊάφα για τα χρήματα της αγοράς του οικοπέδου. Μήπως άραγε γιατί θεωρείται «ΦΙΛΕΤΟ» αν αποδεσμευτεί το οικόπεδο αυτό;;;