*Το κανάλι του πολίτη που αισθάνεται ελεύθερος

26 Νοεμβρίου

ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΑΤΡΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΡΑΧΑΛΗΛ ΚΕΝΑΝ

26 Νοεμβρίου
Αθώος, λόγω άρσης καταλογισμού ένεκα ψυχωσικής συνδρομής παρανοϊκού τύπου, με συνήγορο υπεράσπισης τον Μανώλη Βονικάκη!Μια σημαντική δικαστική υπόθεση, «ξεδιπλώνει» σήμερα από τις στήλες του ο «Μαχητής».
ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΑΤΡΟΚΤΟΝΙΑΣ ΚΑΡΑΧΑΛΗΛ ΚΕΝΑΝ
Ο κατηγορούμενος κηρύχτηκε τελικά αθώος, λόγω άρσης καταλογισμού ένεκα ψυχωσικής συνδρομής παρανοϊκού τύπου, με συνήγορο υπεράσπισης τον Μανώλη Βονικάκη
Εκδίκαση της υπόθεσης. Μ.Ο.Δ Καβάλας: 24-11-2009
Χρόνος τέλεσης του φόνου : 22-6-2008

Η ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Ασκήθηκε εις βάρος του Καρά Χαλήλ Κενάν του Καδήρ, κατοίκου Ξανθής προσωρινά κρατουμένου στη Φυλακή του Κορυδαλλού, ποινική δίωξη , από τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Καβάλας , για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση, παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας που να τέλεσε εις βάρος του πατρός μου Καρά Χαλήλ Καδήρ την 22/6/2008 και παραγγέλθηκε η διενέργεια τακτικής ανάκρισης .
Μετά την απολογία του διατάχθηκε από την Ανακρίτρια Ξάνθης με σύμφωνη γνώμη του Εισαγγελέα, αφενός μεν η προσωρινή μου κράτηση, με το υπ’ αριθμ. 14/2008 ένταλμα προσωρινής κράτησης, αφετέρου δε διετάχθη με την υπ’ αριθμ. 22/2008 διάταξη της Ανακρίτριας Ξάνθης η διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης και προς τούτου διορίστηκε πραγματογνώμονας ο καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Παπαδάτος Ιωάννης και ο ψυχίατρος- ψυχοθεραπευτής Τσιάμης Απόστολος.

ΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Προκειμένου να προκριθεί κάποια πράξη ως ποινικά αξιόλογη και τιμωρηθεί ο δράστης γι’ αυτήν , απαιτείται –εκτός των άλλων- αυτή να καταγιγνώσκεται σε ενοχή του, δηλαδή να συντρέχει το στοιχειό του καταλογισμού, ήτοι να συντρέχουν αυτοτελώς και σωρευτικώς κατά τον χρόνο τέλεσης της τα ακόλουθα στοιχεία: α) ικανότητα προς καταλογισμό, δηλαδή από ψυχοπνευματικής απόψεως υγιής συγκρότηση της προσωπικότητας του δράστη, ώστε να διατηρεί αδιατάρακτη τόσο την συνείδηση των πράξεων του, όσο και την βουλητική επάρκεια της κατά της συνειδήσεως δράσεως, β) υπαιτιότητα (δόλος ή αμέλεια κατά τις διακρίσεις των άρθρων 27 και 28 ΠΚ), γ) η συνείδηση του αδίκου χαρακτήρα της πράξης του ή ασύγγνωστη αγνοία του και συνακολουθά έλλειψη εκ μέρους του δράστη συγγνωστής περί το άδικο νομικής πλάνης (αρθρο 31 παρ 2 ΠΚ) και δ) η συνδρομή του από ψυχολογικής και ηθικής απόψεως «ανθρωπίνως φευκτού» της υπαιτιότητας (Ν. Χωραφά, ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ 1978 σελ 229).
Ειδικότερα , κατά την διάταξη του άρθρου 34 Π.Κ : «Η πράξη δεν καταλογίζεται στον δράστη αν, όταν την διέπραξε, λόγω νοσηρής διατάραξης των πνευματικών του λειτουργιών ή διατάραξης της συνειδήσεως, δεν είχε την ικανότητα να αντιληφθεί το άδικο της πράξης του ή να ενεργήσει συμφωνά με την αντίληψη του για το άδικο αυτό». Υπό τον ορό νοσηρή διατάραξη των πνευματικών λειτουργιών περιλαμβάνονται όλες οι μορφές παραφροσύνης ή φρενοβλάβειας με την ευρεία του ορού έννοια (ψυχώσεις, ψυχοπάθειες, νευρώσεις –ΑΠ 542/1998 ΠΟΙΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 1998 σελ 702 , ΣυμβΠλημΘες 414/1991 Αρμεν 45 σελ 290 , Συμβ Πλημ Μεσολ 75 1998 ΠΟΙΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 1999 σελ , Συμβ Πλημ Αθ 1443/2001 ΠοινΔικ 2001 σελ 707, ΣυμβΕφ Αθ 135/2001 ΠΟΙΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 2001 σελ 552), ενώ υπό τον ορό διατάραξη της συνείδησης, περιλαμβάνονται όλες οι ψυχικές διαταράξεις, οι οποίες δεν πηγάζουν από παθολογική κατάσταση του εγκεφάλου, αλλά εμφανίζονται σε ψυχικά υγιή άτομα και είναι πάντοτε παροδικές (ΣυμβΕΦΘες 1/1997 Υπερ 1997 σελ597 και ΣυμβΠλημ Χαλκ 315/1999 Ποιν Δικ 2000 σελ 133).
Από την προεκτεθείσα διάταξη συνάγεται με σαφήνεια, ότι ο νομοθέτης καθορίζει τα βιολογικά αιτία, τα οποία θεωρεί ως δυνάμενα να αποκλείσουν την ικανότητα για καταλογισμό και τα οποία είναι αφενός η νοσηρή διατάραξη των πνευματικών λειτουργιών και αφετέρου η διατάραξη της συνείδησης. Στα βιολογικά αυτά αίτια το άρθρο 34 Π.Κ, προσδίδει ισχύ αποκλεισμού του καταλογισμού, όταν αποστερούν τον δράστη είτε από την ικανότητα να αντιληφθεί τον άδικο χαρακτήρα της πράξης του, είτε από την ικανότητα να ενεργήσει σύμφωνα με τις αντιλήψεις του. Στο βιολογικό αίτιο της νοσηρής διατάραξης των πνευματικών λειτουργιών υπάγονται οι ψυχικές παθήσεις , οι οποίες διακρίνονται σε ψυχικές ασθένειες (ψυχώσεις) και αφετέρου σε ψυχικές ανωμαλίες .Οι ψυχικές ασθένειες διακρινονται σε ενδογενείς , τέτοιες δε είναι η σχιζοφρένεια είναι (και η σχιζοφρενική ψύχωση παρανοειδούς τύπου)κυκλοθυμικές ψυχώσεις κ.α , όπου το σωματικό αίτιο αγνοείται , και σε οργανικές οι οποίες προκαλούνται από λοιμώξεις παθήσεων των αγγείων νεοπλασμάτων , κακώσεων του εγκεφάλου κ.α. Αν λοιπόν εξαιτίας μιας από αυτές τις καταστάσεις ο δράστης δεν είχε την ικανότητα να αντιληφθεί το άδικο αυτής η να ενεργήσει σύμφωνα με την αντίληψη του για το άδικο , δηλαδή να ενεργήσει λογικά ,τότε η πράξη δεν καταλογίζεται στον πραξαντα με την έννοια του να μην γίνει κατηγορία κατ’αρθρο 310 παρ1 ΚΠΔ(Γ Α Μαγκακης Ποινικό Δίκαιο τ. 20 ,1981 σελ 264-266 επ, Συστ Ερμ ΠΚ αρθρα 33-41,1997 σελ 52-60, παρ 56-74 (υπο Λ Κοτσαλη) , ΑΠ 854/1993 , ΠΟΙΝ ΧΡΟΝΙΚΑ 1993 σελ 668 , Συμβ Πλημ Μεσολ 75/1998 ΠΟΙΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ 1999,774) Το Δικαστήριο η το δικαστικό συμβούλιο ερευνά αυτεπαγγελτως αν συντρέχει κάποια από τις παραπάνω περιπτώσεις , η οποία αίρει τον καταλογισμό εκτιμώντας ελευθέρως την ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη (Μπάκας Η δικονομική λειτουργία της πραγματογνωμοσύνης στην Ποινική Δικη,1990 σελ 213 , Σταθεας Η Πραγματογνωμοσύνη στην Ποινική Δίκη , 1981 σελ 172 ΑΠ 1288/1998 Ποιν Δικ 1998 σελ 1107 ) σύμφωνα με τη θεμελιώδη αρχή της ηθικής αποδείξεως , μαζί με τις λοιπές αποδείξεις ,εφόσον όμως το δικαστήριο η το δικαστικό συμβούλιο αποκλίνει υποχρεούται σε ειδική απολογία ( ΑΠ 449/1996 ΠΟΙΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ ΜΖ΄ σελ 69 )δηλαδή το συμπέρασμα της πραγματογνωμοσύνης δεν είναι κατά το άρθρο 177 ΚΠΔ υποχρεωτικό για τους δικαστές , εφόσον δικαιολογούν την κρίση τους.
Από το σύνολο του αποδεικτικού υλικού προκύπτει, ότι κατά τον χρόνο τέλεσης των προαναφερόμενων αξιόποινων πράξεων τελούσα σε κατάσταση ελλείψεως καταλογισμού κατά τους όρους και τις προϋποθέσεις του άρθρου 34 Π.Κ.

Ειδικότερα :
1. Από την 15/11/2008 Έκθεση ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης του καθηγητή Ψυχιατρικής Παπαδάτου Ιωάννη, προκύπτει ότι έπασχα, κατά το χρόνο τέλεσης της αξιόποινης πράξης, από ψυχωσική συνδρομή παρανοϊκού τύπου (DSM –IV,2000)και δεν μπορούσα να αντιληφθώ τον άδικο χαρακτήρα των πράξεων μου. Η ψυχωσική συνδρομή παρανοϊκού τύπου από την οποία πάσχω εντοπίζεται στα πλαίσια ψυχωσικής επεξεργασίας με παρερμηνευτικές τάσεις και με εμφάνιση ακουστικών ψευδαισθήσεων, με κύριες εκδηλώσεις της νόσου τις ακουστικές ψευδαισθήσεις «ακούει θορύβους» ,σκέψη με παραληρητικές ιδέες , χάλαση συνειρμού στην ομιλία και ελάττωση της εκφραστικότητας του προσώπου. Επίσης, παρατηρείται ευαισθησία και μειωμένη εκτίμηση της κατάστασης του, διαταραχές στη μνήμη και διαταραχές προσανατολισμού στο χρόνο, μέχρι και σήμερα. Ο ως άνω ψυχίατρος - πραγματογνώμονας καταλήγει ότι ο κατηγορούμενος πάσχει από ψυχωσική συνδρομή παρανοϊκού τύπου (DSM-IV 2000), στα πλαίσια ψυχωτικής επεξεργασίας με παρερμηνευτικές τάσεις και με εμφάνιση ακουστικών ψευδαισθήσεων.
Ο κατηγορούμενος κατά τον χρόνο τέλεσης του αδικήματος έπασχε από ψυχωτική συνδρομή και δεν μπορούσε να αντιληφθεί το άδικο των πράξεων του. Οι ψυχώσεις ανήκουν στις σοβαρότερες ψυχικές διαταραχές που συνεπάγονται έλλειψη καταλογισμού των ατόμων που πάσχουν εξ αυτών (Ι. Παπαδατος 2003). Σε περιπτώσεις ψυχώσεων παρατηρείται μείωση νοητικών και συναισθηματικών λειτουργιών με ατελή ψυχική απαρτίωση . Τα άτομα που πάσχουν από ψύχωση έχουν μειωμένο καταλογισμό. Επίσης αδυνατούν να αντιληφθούν το άδικο των πράξεων τους . Ο κατηγορούμενος αδυνατούσε να αντιληφθεί το άδικο των πράξεων αυτών.
2. Στην ιδία θέση κατέληξε ως προς την νόσο και ο ψυχίατρος ψυχοθεραπευτής Τσιάμης Απόστολος του Βασιλείου, όπου στην από 18/9/2008 ιατρική γνωμάτευση του, δηλώνει ότι διέγνωσε ότι έπασχα κατά τον χρόνο τέλεσης της αξιόποινης πράξης, από ψυχωτική συνδρομή παρανοϊκού τύπου και εξακολουθούσα κατά τον χρόνο διενεργείας της πραγματογνωμοσύνης να πάσχω από την ίδια νόσο. Ο Τσιαμης Απόστολος διαπιστώνει ότι πάσχω από ψυχωσική συνδρομή παρανοϊκού τύπου με εκδηλώσεις της ως άνω νόσου, τις διαταραχές στη δομή και στην οργάνωση της σκέψης (εμμονές στη σκέψη, η οποία δεν μπορεί να εκτραπεί αλλού, παραμένει στο θέμα του πατερά. Διαταραχές στο ιδεατικό περιεχόμενο (παραληρητικές ιδέες δίωξης, ιδίως από την πλευρά του πατερά).
3. Πέραν των ανωτέρω συμπερασμάτων, από τα οποία με χωρίς αντιφάσεις και αλλά με σαφήνεια και εμπεριστατωμένες γνωματεύσεις προκύπτει η ψυχική νόσος, ένεκα της οποίας αίρεται ο καταλογισμός κατ’ άρθρο 34 ΠΚ , και από τα λοιπά έγγραφα της δικογραφίας αλλά και από την απολογία του ιδίου του κατηγορουμένου διαπιστώνεται η νοσηρή διατάραξη των πνευματικών λειτουργιών του, η οποία αποτελεί την αιτία να μην μπορεί να αντιληφθεί το άδικο των πράξεων του για το άδικο.
Ενδεικτικά σας αναφέρω:
Α) την υπ’ αριθμ. πρωτοκόλλου 629/26-06-2008 απάντηση του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Ξανθής σχετικά με το υπ’ αριθμ. πρωτ. 253-25/6/08 έγγραφο της Εισσαγελέως Πλημμελειοδικών Ξάνθης, με την οποία βεβαιώνεται ότι ο ασθενής κ. Καρά Χαλήλ Κενάν παρακολουθούνταν στο Κ.Ψ.Υ Ξανθής από τις 6/6/2006 (μετά από το εξιτήριο του, κατά την τελευταία νοσηλεία του στην Ψυχιατρική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης με διάγνωση «ΠΑΡΑΝΟΪΚΗ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ». Κατά την χρονική διάρκεια αυτή μέχρι και τον Μάρτιο του 2007, η πορεία της κατάστασης του χαρακτηριζόταν από υφέσεις και εξάρσεις σχετικές με την συμπτωματολογία της ασθένειας του. Συχνά, εμφάνιζε κακή συμμόρφωση προς την φαρμακευτική –θεραπευτική αγωγή και διέκοπτε την φαρμακοθεραπεία .
Τον Μάρτιο του 2007 παρουσίασε υποτροπή της κατάστασης του με συνέπεια την νοσηλεία του στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης απ’ όπου εξήλθε τον Ιούλιο του 2007 με την ίδια διάγνωση. Έκτοτε μέχρι και πρόσφατα συνέχισε να προσέρχεται στο Κ.Ψ.Υ μια φορά το μήνα για συνταγογράφηση και ψυχολογική υποστήριξη.
Β) Την υπ’ αριθμ.πρωτ. 7725/18-6-2008 Βεβαίωση του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, με την οποία πιστοποιείται ότι ο δράστης νοσηλεύτηκε στο εν λόγω Νοσοκομείο από τις 21-7-2007 έως την 6-8-2007 και 24-8-2007 έως 10-9-2007.
Γ) Το βιβλιάρειο Υγείας του κατηγορουμένου από το οποίο προκύπτει η φαρμακευτική αγωγή που ακολουθούσε.
ΕΠΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩ
Έγινε δεκτός ο αυτοτελής ισχυρισμός συνδρομής της διάταξης του άρθρου 34 Π.Κ, ήτοι της άρσης του καταλογισμού ένεκα νοσηρής διατάραξης των πνευματικών λειτουργιών του δράστη ο οποίος κατά το χρόνο τέλεσης της ανθρωποκτονίας, δεν αντιλαμβανόταν τον άδικο χαρακτήρα της πράξης του.
ΑΘΩΟΣ, λόγω άρσης καταλογισμού ένεκα ψυχωσικής συνδρομής παρανοϊκού τύπου.
Συνήγορος υπεράσπισης ήταν ο γνωστός δικηγόρος Καβάλας κ. ΒΟΝΙΚΑΚΗΣ Δ. ΜΑΝΩΛΗΣ
ΎΔΡΑΣ 10, ΚΑΒΑΛΑ,
ΤΗΛ.2510-836616, 6979632611

Share this

Related Posts

Previous
Next Post »