Για την ανάγκη δημιουργίας ενός ισχυρού συνεταιριστικού κινήματος «με
δυνατή φωνή, κοινό όραμα, ανεξάρτητο, ακομμάτιστο και αυτοχρηματοδοτούμενο»,
που θα λειτουργεί μέσα από ενωτικές διαδικασίες και συνεργασίες, κάνει λόγο ο Γενικός
διευθυντής της ΣΕΚΕ και πρώτος εκλεγμένος Πρόεδρος του ΣΑΣΟΕΕ Αλέξανδρος
Κοντός.
Σε συνέντευξή του στην «ΥΧ», μετά
την ανάδειξη του πρώτου ΔΣ του Συνδέσμου Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων
και Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΑΣΟΕΕ), όπου εξελέγη πρόεδρος, ο κ. Κοντός τονίζει
ότι μέσα από αυτή την εκπροσώπηση ο αγροτικός κόσμος μπορεί να αποκτήσει πάλι
αξιόπιστη «φωνή» και την πολυπόθητη δυνατότητα παρέμβασης, που απώλεσε τα
τελευταία χρόνια.
Αυτό που σε άλλες, συνεταιριστικά ανεπτυγμένες χώρες είναι αυτονόητο,
σε εμάς παραμένει ζητούμενο. Δηλαδή, να αναδείξουμε τον αναντικατάστατο ρόλο
του συνεταιρισμού στην ανάπτυξη της χώρας και στη βελτίωση της θέσης του
αγρότη. Ποια είναι η βασική προτεραιότητα της διοίκησης του ΣΑΣΟΕΕ;
Πράγματι, σε αντίθεση με όσα
συμβαίνουν στην υπόλοιπη Ευρώπη, στη χώρα μας το συνεταιριστικό κίνημα στον
αγροτικό τομέα έχει αποδυναμωθεί, έχει μείνει πρακτικά ακέφαλο, ασυντόνιστο και
δεν έχει κανέναν ρόλο και λόγο στη λήψη αποφάσεων που έχουν ζωτική σημασία για
το παρόν και το μέλλον της γεωργίας και της κτηνοτροφίας μας. Η κατάσταση αυτή
είναι, φυσικά, εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια στήριξης και ανάπτυξης του αγροτικού
τομέα μας, η οποία μπορεί να καρποφορήσει μόνο μέσα από ισχυρούς
συνεταιρισμούς, όπως βλέπουμε να συμβαίνει σε άλλες αναπτυγμένες χώρες. Το
ενθαρρυντικό για εμάς είναι ότι, παρά τα προβλήματα, υπάρχουν πολλά λαμπρά
παραδείγματα που μας δείχνουν τον δρόμο της επιτυχημένης συνεταιριστικής
επιχειρηματικής πρακτικής.
Η ΣΕΚΕ, η ΕΒΟΛ, η Ένωση
Μαστιχοπαραγωγών Χίου, ο Βελβεντός, η ΤΡΙΚΗ, η ΖΕΥΣ Ακτινίδια, η Ένωση Καβάλας,
η Συνεταιριστική Ασφαλιστική και τόσες άλλες συνεταιριστικές οργανώσεις και
επιχειρήσεις έχουν καταφέρει να είναι ανταγωνιστικές, δυναμικές, επιτυχημένες
και να παρεμβαίνουν αποτελεσματικά στην αγορά προς όφελος των μελών τους.
Είναι σημαντικό, λοιπόν, ότι όλες
αυτές οι μεγάλες συνεταιριστικές οργανώσεις αποφάσισαν να μην αφήσουν άλλο τα
πράγματα στην τύχη τους, αλλά να πάρουν από κοινού πρωτοβουλίες για να
ξανακάνουν το συνεταιριστικό κίνημα αξιόπιστο, δυναμικό, επιτυχημένο και
αποτελεσματικό προς όφελος όλων των συνεταιρισμένων αγροτών. Μέσα από αυτήν
ακριβώς την ανάγκη και με αυτήν ακριβώς την επιδίωξη γεννήθηκε ο ΣΑΣΟΕΕ.
-Μετά από μια περίοδο απαξίωσης της συνεταιριστικής εκπροσώπησης, η
δημιουργία του ΣΑΣΟΕΕ αποτέλεσε όραμα πολλών αγροτών. Μάλιστα, οι ενωτικές
διαδικασίες που ακολουθήθηκαν, αύξησαν ακόμη περισσότερο τις προσδοκίες για την
επιστροφή της αξιοπρέπειας στον χώρο. Πώς τις σχολιάζετε;
Κοιτάξτε, η χρονική συγκυρία
είναι εξαιρετικά κρίσιμη και δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για προσωπικές
στρατηγικές, ιδιοτέλειες και τέτοιου τύπου πρακτικές. Όσοι επέλεξαν να
ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο θα αποτύχουν, είναι βέβαιο.
Αυτό που σήμερα απαιτείται και
που ο ΣΑΣΟΕΕ απέδειξε ότι πρεσβεύει είναι ένα ισχυρό συνεταιριστικό κίνημα, με
δυνατή φωνή, κοινό όραμα, ανεξάρτητο, ακομμάτιστο και αυτοχρηματοδοτούμενο, που
θα λειτουργεί μέσα από ενωτικές διαδικασίες και συνεργασίες.
Μόνο μέσα από αυτή την
εκπροσώπηση ο αγροτικός κόσμος μπορεί να αποκτήσει πάλι αξιόπιστη «φωνή»,
δυνατότητα παρέμβασης για τα θέματα που τον αφορούν και, φυσικά, να δει με
αισιοδοξία το μέλλον του.
-Ο συνεταιριστικός θεσμός δεν έχει πληγεί μόνο οικονομικά, αλλά και στη
συνείδηση των ίδιων των αγροτών. Πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε κάποια βήματα
αντιστροφής αυτής της κατάστασης;
Πράγματι, ένα μέρος του αγροτικού
κόσμου έχει χάσει την εμπιστοσύνη τους στους συνεταιρισμούς και αυτό είναι,
ίσως, το μεγαλύτερο πρόβλημα. Το ενθαρρυντικό είναι πως αυτή η κατάσταση είναι
αναστρέψιμη. Αφορά την ψυχολογία του αγροτικού κόσμου, ο οποίος –παρά τη
δύσκολη κατάσταση που βιώνει– συνεχίζει να θέλει και να περιμένει την ελπίδα,
να αναζητά τη σωστή καθοδήγηση και να θέλει να εμπιστευτεί μια ηγεσία που,
χωρίς υστεροβουλία, αλλά με όραμα και σχέδιο, θα καταφέρει να προασπιστεί τα
συμφέροντά του.
Θα έλεγα, λοιπόν, ότι η κατάσταση
που περιγράφετε έχει, ήδη, αρχίσει να αλλάζει και ο ΣΑΣΟΕΕ παίζει σημαντικό
ρόλο σε αυτό. Όπως σας προανέφερα, μέλη μας είναι οι σημαντικότερες
συνεταιριστικές επιχειρήσεις και οργανώσεις της Ελλάδας. Οργανώσεις και
επιχειρήσεις από την Κρήτη έως τον Έβρο, που αποτελούν θετικό παράδειγμα,
πρότυπο λειτουργίας και οι οποίες ανέλαβαν την ιστορική ευθύνη να δείξουν μέσα
από τον ΣΑΣΟΕΕ τον δρόμο της ορθής και αποτελεσματικής συνεταιριστικής
πρακτικής, να συνεργαστούν για ένα ισχυρό συνεταιριστικό κίνημα που θα είναι σε
θέση να στηρίξει ουσιαστικά τον αγροτικό τομέα της χώρας μας, να γίνει
περισσότερο ελκυστικό, αλλά και πρακτικά ωφέλιμο για τους αγρότες και την
κοινωνία γενικότερα.
Λάθη όλων των πλευρών μας οδήγησαν στη
σημερινή κατάσταση
Με την εμπειρία σας στο συνεταιριστικό επιχειρείν, ποιες είναι κατά τη γνώμη σας κάποιες από τις αιτίες οικονομικής κατάρρευσης μεγάλου μέρους του συνεταιριστικού οικοδομήματος τα προηγούμενα χρόνια;
Αρκετοί ήταν οι παράγοντες που
οδήγησαν στη σημερινή αρνητική κατάσταση. Λάθη που έγιναν από πολλές πλευρές.
Πρώτα από όλα, από τις ίδιες τις οργανώσεις, κάποιες εκ των οποίων είτε δεν έδωσαν
έμφαση στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους σε μία περίοδο που η αγορά
έτρεχε και άλλαζε με ιλιγγιώδη ταχύτητα, είτε επέτρεψαν στον κομματισμό και
στον κρατισμό να διεισδύσουν στον χώρο τους με τις γνωστές αρνητικές συνέπειες.
Μεγάλη ευθύνη έχει, φυσικά, η
πολιτεία που, πέραν του ότι επέτρεψε τέτοιου είδους φαινόμενα, δεν κατάφερε να
ακολουθήσει μια σταθερή στρατηγική εξυγίανσης του συνεταιριστικού κινήματος και
ενδυνάμωσής του. Απεναντίας, πολλές φορές επιχείρησε να ξεπλύνει δικές της
«αμαρτίες» μέσα από την εκτόξευση λάσπης κατά του συνεταιριστικού κινήματος, ή
να ελέγξει και να χειραγωγήσει τον συνεταιριστικό χώρο με νομοσχέδια που όχι
μόνο δεν δίνουν λύση στα προβλήματα, αλλά, απεναντίας, δημιουργούν ακόμη
μεγαλύτερα.
Τέλος, μεγάλη ευθύνη είχε και η
ίδια η παρελθούσα ηγεσία του συνεταιριστικού κινήματος, η οποία έχασε τον
προσανατολισμό της, εγκλωβίστηκε σε λάθος αποφάσεις, λειτούργησε άνευρα και
χωρίς στρατηγική και, φυσικά, επέτρεψε τη δυσφήμιση αυτού του χώρου, χωρίς να
αναλάβει καμία ουσιαστική πρωτοβουλία να τον προστατέψει.